ခိုလှုံခဲ့ဖူးသော ကံ့ကော်ရိပ်

အပိုင်း(၁၂)

Unicode

ဆောင်း၏အငွေ့အသက်တွေဟာ လွှမ်းခြုံထားဆဲ။နေရောင်ခြည်ခပ်ထွေးထွေးကတော့ နေ့တစ်နေ့ရဲ့အစကို အဖော်ပြုစမြဲ။ ပင်ယံကံကော်တို့သည်လည်း ပင်မြင့်ထက်တွင် နေရာယူလျက်။

//နွေဦးကံကော်များ ဒီအချိန်လေးတိုင်းမှာ
  ကိုယ်သတိရစရာတွေ ပေါ်လာမြဲအချစ်ရေ
  မမေ့ဘူးသိရဲ့လား
  ကံမဆုံလည်းမမေ့နိုင်ဘူး....
  နွေဦးကံ့ကော်များ
  အော် ခြဲထဲအလှဝေ
  ဆွတ်သင်းပျံ့ဝေမြဲ
  ဝါရွှေနုပွင့်ဖြူ
  ရင်ထဲလှိုက်ခုန်သွား
  ချိုမြိန်သော ကိုယ့်အချိန်လေး

  စကားလေးပြောသလိုပဲ
  သူကိုယ့်နားရောက်လာပြီးတော့
  ကပ်ထိုင်သွားသလိုပဲ
  ဒီအတိတ်ဆွေး အဟောင်းကမ္ဘာလေးဟာ
  ချစ်စရာလေးပါကွယ် ချစ်စရာလေးပါကွယ်

  ကိုယ့်လက်ကလေးတွေ နွေးထွေးလာတယ်
  ချစ်သူလေးရယ် ထွေးလှည့်ပါကွယ်...//

ကံ့ကော်တွေလည်း ဝေလို့၊ အဓိပတိလမ်းမကြီးသည်လည်း အသက်ဝင်လို့။ ပို့လို့အသက်ဝင်စေတာကတော့ စာသင်ဆောင်တွေဆီက စာအံသံတွေပင်။ ဒါ့အပြင် အားကစားရာသီဖြစ်တာကြောင့် အားကစားပွဲကတော့အဆက်မပြတ်။ ဘောလုံးပွဲ၊ ဘတ်စကတ်ပွဲ စသည်ဖြင့်ပေါ့။

“ပန်းပေးမယ့်လူရွေးတာ မယ်ရှင်ကတကယ့် mainကိုပေးရမှာနော်”

အစမရှိ၊အဆုံးမရှိ အယ်ဝါးစကားကြောင့် ညို့တစ်ယောက် မျက်မှောင်ကျုံ့မိသည်။

“ဘာကြီးကို ”

“မှိုင်း နင်ကလေ ဘာမှကိုမသိဘူး ဘောလုံးကန်မယ့် ငါတို့မေဂျာက ကစားသမားတွေကို မိန်းမလှလေးတွေက ပွဲမစခင် ပန်းပေးရတယ်လေ အဲ့ဒါမယ်ရှင်က ငါတို့ဌာနက kingကိုပန်းပေးရမှာ ပြီးတော့ မယ်ရှင့်ကိုသဘောကျနေပုံပဲသိလား ဟီး”

“အော်..”

ညို့တစ်ယောက် တုန့်ပြန်မှုသည် အော်တစ်လုံးသာ။ စိတ်ကလေး၏အတိမ်အနက်ကို တိုင်းတာကြည့်တော့ နစ်စိုက်နေမှုသည် တဖြည်းဖြည်းနက်လာခဲ့သည်။ယောက်ျားတစ်ယောက်က မိန်းမတစ်ယောက်ကို သဘောကျတာဟာ လူတွေသတ်မှတ်ထားတဲ့ သဘာဝဆိုတာကြီးမလား။ ဒါဆိုသူ့စိတ်တွေကရော ဘောင်ကျော်ခဲ့လေသလား။