The Calm After The Storm (Athenians Series #2)

Chapter 37

Chapter 37

Trigger Warning: Strong Language

Paulit-ulit kong pinanood ang video na iyon, kung totoo ba talagang nangyari iyon sa kanila. I looked like stupid, watching their sh*tty video. I heard Dianne’s unstoppable moan and it made me hate her!

Paano... paano niya iyon nagawa sa akin? Saan ba ako nagkulang? May nagawa ba akong mali sa kaniya? Kasi kung meron man... sana ay inayos na lang namin. Sana ay hindi niya ako niloko! Sana hindi siya nakipag-sex doon sa lalaking iyon!

I pulled my hair because of the frustration that I felt. Kaninang umaga pa akong walang tulog dahil sa napanood ko. Parang sirang plakang nag-pplay iyon sa utak ko.

I paused the video, sawang-sawa na akong panoorin ang video na iyon. Mukhang gustong-gusto rin ni Dianne iyong lalaking iyon. Edi roon na siya! Kaya ko namang wala siya sa buhay ko.

“No... hindi ko kaya,” bulong ko sa sarili ko.

“Dianne... bakit mo nagawa sa ‘kin ‘to? Ano ang naging kasalanan ko sa ‘yo?” bulong ko ulit na para bang narito siya sa paligid ko.

“P*tangina! Bakit!?” sigaw ko at ibinato ko ang glass na hawak-hawak ko. Natamaan ng kaunting bubog ang mukha ko pero wala akong paki-alam!

I gathered my thoughts to talk with her, baka sakaling maayos pa namin ang relasyon namin. Pero... sobrang sakit na. Sobrang sakit ang ginawa niya sa akin. I started to dial her number but she’s not responding my call.

Naka-ilang beses na akong tumawag sa kaniya pero wala pa rin. Hindi niya pa rin sinasagot ang mga tawag ko.

“And now... I am messed up. I am messed up because of her... because of Dianne.” I stood up while laughing with myself.

She really proves it to me that she really cheated, huh. If she can dump me, I can cheat on her too!

Naiyak ako sa naisip ko, napa-iling na lang ako sa mga naiisip ko ngayon. Hindi ko rin kayang lokohin siya... hindi ako ganoong klaseng tao.

My phone rang when I finished taking a bath, look who’s calling. It’s Callein.

“Oh? Bakit?” tanong ko. Iba rin ‘tong si Callein, ah. Kung kelan ko naman gustong mag-emote at mapag-isa, saka naman ‘to susulpot.

“Nasa London ako! Tara, kita tayo!” pagyayaya niya.

“Kelan pa?” seryosong tanong ko. Nilapag ko mna ang phone ko para makapag-bihis ako nang maayos.

“Kagabi lang! I-tour mo nga ako rito sa London tapos nomi tayo after,” biglang yaya niya sa akin. I chuckled before getting my phone.

“G!” I said. Gusto ko munang libangin ang sarili ko dahil ayoko munang isipin ang nangyayari sa amin ni Dianne ngayon.

Napahilot ako sa aking sentido dahil masyado akong nag-ooverthink kung ano ba ang ginagawa ni Dianne ngayon. Iniisip ko kung... kung totoo ba talaga ‘yong video na ‘yon o prank lang. Kasi baka... hindi naman talaga ‘yon totoo.

Hindi ko alam kung paano ko siya kakausapin about that thing. O... kaya ko ba siyang kausapin after what she did to me? Ipinilig ko na lang ang ulo ko dahil sa mga iniisip ko. I should have talk to her... just to shut down my thoughts.

Kahit na hindi ko kayang tanggapin kung ano ba talaga ang totoong nangyari. Kahit alam kong masakit para sa akin... kakayanin ko hangga’t kaya kong tiisin ang sakit. Oo, galit na galit ako sa kaniya at sa ginawa niya. At hindi ko alam kung paano ko ipapakita na galit ako sa kaniya.

She never heard me say anything negative about anyone, especially to her. She’s the most precious gift that I have ever received in my life. But that precious one became the worst gift, and I just want it back, whoever the owner of it is.