Chapter 08

12 3 0
                                    

Chapter 08

"Do you like me, Mien?" He asked me again, magsasalita na sana ako pero biglang bumuhos ang malakas na ulan.

Hinawakan niya ng mahigpit ang kamay ko at saka niya ako hinila para tumakbo. Tumakbo kami ng tumakbo hanggang sa maka-hanap kami ng masisilungan ni Friz, tiningnan namin ang lugar na iyon. May hagdan doon at agad kaming bumaba, humawak ako sa may railings ng tulay at saka kami tumawid. Mayroon ding kubo at kaagad akong kumatok, wala akong naririnig na ingay sa loob.

Napatingin ako kaya Friz, nakita kong nakatitig siya sa'kin at magka-lapit ang mukha namin sa isa't-isa. I let out a fake cough and I stepped backwards immediately.

"Wala yatang tao, Friz. Let's just go home." Anyaya ko sa kanya.

"Hindi, hindi pwede. Ang lakas-lakas pa ng ulan, Mien. I don't want you to be sick, Di." He muttered. I stared at the rain and my lips formed a small smile because of what he said. I just nodded at him and we decided to go inside.

I embraced myself when I seated on the wooden chair, basang-basa na rin ang damit ko at ganoon din si Friz.

"Are you cold?" Tanong niya, tumango ako habang nanginginig ang buong katawan ko. He putted his bag on a table and he seated beside me, he scratched the back of his head.

"Do you want a hug from me? Don't put a malice, huh? I want to embrace you to abate the coldness that you feel." He said with concern, I pouted and I slowly put my head on his shoulders. I heard his heartbeat and I am definitely sure that I'm going to be a deaf if I'm still going to listen to his loudly heartbeat.

He wrapped his arms around my shoulders, the rain is still pouring loudly. I felt the coldness more when the cold wind touches my skin, I wrapped my arms into his waist because of it. Mahigpit ang pagkaka-yakap ko sa kanya para maibsan ang lamig na nadadarama ko, mabibigat ang aming pag-hinga.

I hugged him more when I heard a thunder, he noticed my sudden move. I felt his lips on my forehead and he started to caressed my hair, I still heard the noise of the raindrops and thunder that is coming from the outside of this nipa hut.

"My baby is afraid in thunder, she's so cute. You're my baby, Di." He whispered. Hindi ko masyadong pinansin ang sinabi niya pero alam ko! Alam kong kinilig ako sa sinabi niya!

Napa-hiwalay ako sa kanya nang maka-rinig ako ng ingay mula sa gilid namin, may tao pala sa lugar na ito! Napatingin tuloy ako kay Friz, naka-kunot ang noo niya habang nakatitig sa'kin.

"Opo, Tito. Mas mabuting ganito na lang po, hindi naman yata mapili ang isang 'yon." Rinig kong sabi ng isang pamilyar na boses.

"Alis na tayo, Friz! Baka pagalitan tayo ng may-ari nito, mahirap na! Kaya, halika na!" Natatarantang sabi ko.

He sighed, I was about to get my bag but he held my arms tightly.

"Bakit?" Tanong ko.

"Mas mabuti pang mahuli tayo rito kesa mag-tampisaw tayo sa ulan." Seryosong sabi niya at napa-upo ako dahil doon.

"Sige, sige. Anong ilalagay natin sa may sa living room?" Sabi no'ng babae, pamilyar talaga 'yong boses niya.

"Friz, patayin mo na 'yong ilaw! Para 'di nila tayo makita!" Bilin ko sa kanya, gulat siyang tumingin sa'kin.

"Ayoko nga! Hindi ako mamamatay ng ilaw!" Oa na sabi niya, inirapan ko siya dahil doon.

"Hindi naman talaga humihinga 'yang ilaw na 'yan! Patayin mo na lang kasi para 'di tayo mahuli!" Sabi ko, papalapit ng papalapit ang yapak nila.

"Bilisan mo na kasi, Friz! Narito na sila, o!"
Pag-pupumilit ko pa sa kanya. He was about to turn off the lights but it's too late, the landlord caught us immediately. Napapikit ako ng mariin at biglang nanginig ang kamay ko.

The Calm After The Storm  (Athenians Series #2)Where stories live. Discover now