"Yapma..." diye fısıldadım ellerinin arasında kalbim can çekişirken. Belimdeki ellerini kullanarak beni kendine bastırdığında aldığım kesik nefesler birer iniltiye dönüşerek dudaklarımın arasından firar etti. Boynuma gömdüğü yüzünü eğerek kokumu içi...
"Acı çekmektense ölmeyi tercih ediyordu. Oysa ben, bir kaç saat öncesine kadar ölmesindense acı çekmesini istemiştim..."
🥀🥀🥀
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aral'dan...
Çünkü acı çekmekten yoruldum...
Sadece bu dört kelime nasıl olur da canımı bu denli yakabilirdi? Acı çekmek... insan acı çekmekten yorulur muydu? Kim yormuştu onu bu kadar? Ölmeyi isteyecek kadar kim acı çektirdi sana bu kadar? diye sormak istedim ona ama yapamadım. Neler yaşadığını bile bilmediğim bu kıza yıllar önce onu koruyacağıma dair söz vermiştim annesine ve ben yanımdaolmadığı için bu kızın yirmi sene boyunca hiç yanında olamamış, koruyamamıştım onu. Şimdi ise ölmeyi dileyen bu kızın ölmemesi için canını yakacaktım. Neler yaşadı bilmiyorum ama çektiği acılar onu ölümü isteyecek raddeyegetirdiysebenim ona yaşatacaklarımı kaldıramazdı. Bir kez daha nefret ettim Dares'den. Beni korumam gereken bu kıza acı çektirmek zorunda bıraktığı için. Bunu yapmazsam Liva'yıöldürürdü ama o zaten ölmek isteyen biriydi. Acı çekmektense ölmeyi tercih ediyordu. Oysa ben, bir kaç saat öncesine kadar ölmesindense acı çekmesini istemiştim.
O son söylediklerinden sonra tamamen uykuya dalmıştı. Karnı doyduğunda uyumak için sızlandığı anlar aklıma gelince gülümsemeden edemedim. Bu özelliğini ondan almıştı. Elina'da karnı doyduğunda hep uyurdu. En ciddi ortamlarda bile doyduktan sonra omzumda uyuya kaldığıanları hatırlayınca gülümsemem yüzümde büyüdü ardından hızlıca soldu. Ona farkında olmadan annesinden bahsetmiştim. Kim olduğunu sormuştu bana. Annendi diyemedim. Nasıl derdim ki?
Diz çöktüğüm yerde oturarak yanına yaklaştım. Elimle yüzünü kapatan uzun karamel saçlarını arkaya itekledim. Yumuşacık saçları vardı. Güneşin altında altın sarısı gibi parlıyordu saçları. Beyaz teniyle uyum içindeydi. Çok güzeldi. Yuvarlak yüzü, hafif kalınkaşları, uzun kirpikleri, yüzüne yakışan ufak biçimli burnu, dolgun pembe dudakları ve büyük zümrüt yeşili rengindeki gözleriyle oldukça güzel ve bir bakanın bir daha bakmak isteyeceği türdendi. Elina çok güzel bir kızım olacak demişti. Olmuştu da. Oldukça güzel ve sevimli bir kızı olmuştu. Elina'nın gençliğine ne kadar da çok benziyordu.
"Eğer ona biraz daha bakmaya devam edersen sana ihanet eden dostunun kızına aşık olduğunu düşünmeye başlayacağım."
