13/BÖLÜM: "DENGESİNİ ŞAŞIRAN TERAZİ"

337 86 482
                                    

"Gelin. Yalvarıyorum çıkıp gelin. Korkuyorum ben anlayın."

🥀

Onun merdivenlerden yukarı çıkan adım seslerini duydukça kalp atışlarım daha da hızlanıyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Onun merdivenlerden yukarı çıkan adım seslerini duydukça kalp atışlarım daha da hızlanıyordu. Ya bu sefer beni öldürürse? Ondan nasıl kurtulacaktım? Bahsettiği şeyi daha bulamamıştım ve bir dahaki gelişinde eğer onu bulamazsam beni çok kötü şeylerin beklediğini söylemişti. Allah'ım yardım et! Korkuyorum.

Oturduğum yerden arkaya doğru gerilediğimde sırtım yatakla buluştu. Cebimdeki telefonu titreyen ellerimle çıkardığımda Ozan'ın iki kez aradığını gördüm. Telefonum sessizde olduğu için duymamıştım. Biri kapı koluna sertçe asıldığında attığım çığlığı duymaması için telefonu yere düşürüp iki elimi de dudaklarıma sertçe bastırıp sesimi içimde hapsettim. Burada olduğumu bilmemeliydi. Telefonumun ekranı yanıp söndüğünde Ozan'ın mesaj attığını gördüm. Derin bir nefes alıp telefonu elime aldığımda mesaja girdim. O sırada kapım hala o adam tarafından zorlanıyordu. Kilitli olduğu için homurdanarak kapıyı açmaya çalışıyordu. Mesajı okuduğumda hızlıca ayağa kalkıp dolabımın arkasına saklandım ve cevap yazdım.

Gönderen: Değerli bir eşek

-Liva neredesin? Aramalarıma neden cevap vermiyorsun?

Gönderilen: Değerli bir eşek

-Lütfen yardım et o burada!

-Korkuyorum Ozan ne yapmam gerekiyor bir şey söyle

Ozan attığım mesajı okuduğunda bir süre cevap gelmedi sonra ise sesli mesaj attığına dair bildirim panelini gördüm. Tereddüt içinde mesaja dokunmadan önce telefonun sesini sadece benim duyabileceğim bir şekilde kıstım.

(Sesli mesaj)

Liva sen ne saçmalıyorsun? Orada olan kim? Aramalarıma cevap vermeyince endişelenip evinize geldim şu an içerideyim sanırım fazla çalışmaktan beynini yakmış olmalısın. Her neyse, burası çok karanlık aşağı gel hadi.

Sesli mesajı sona erdiğinde derin bir nefes aldım. Demek ki gelen oymuş. Dolabın arkasından çekilip odama döndüğümde kapı kolunun hala hareket ettiğini gördüm. Kapının arkasındaki oysa neden sesini çıkarmıyordu peki? İçimdeki tedirginlik sürerken kapıya yanaştım. Elim kilide uzanırken duyduğum adım sesleriyle durdum. Adım sesleri kapıdan uzaklaşırken kaşlarımı istemsizce çatıldı. Bu salak çocuk madem kapının arkasındaydı neden seslenmek yerine geri gidiyordu? Elimdeki telefonun ekranını açıp hızlıca mesaj kutusuna geri girdim.

DÜŞ KAPANI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin