"Bir anda bir nefes söner miydi? Alınan kararlar, verilen sözler ne kadar da mahvedebilir bir hayatı.
Yaptığınız seçimlerin bedelini her daim ödersiniz, zira sıra bendeydi. Peki ben nasıl bir bedel ödeyecektim?"
Nehir ARMAN & Karahan EVLİYAOĞLU...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🎶Sezen Aksu - Keskin Bıçak
"Yarim keskin bıçak"
Nehir, Berat'ın atmış olduğu konuma gelmiş arabasını düzgünce park etmişti. Babası onu beklemeden depo gibi olan yere hızlı adımlarla ilerlemişti. Nehir birkaç saniye durarak kendisine izin verdi. Derin nefesler alarak kendini telkin etti. Kendisini toparladığına inanarak babasının girmiş olduğu kapıdan girdi.
Depo oldukça eskiydi. Buralara kimsenin geleceğini zannetmiyordu. İlk olarak onu Berat karşıladı. Daha sonra depoyu taradığında asıl görmek istediğini gördü. Sandalyeye bağlı esmer bir adam vardı. Berat'ın bahsettiği adam olmalıydı. Baştan aşağıya incelediğinde azıcık hırpalanmış olduğunu gördü. Anlaşılan Berat, birazcık bu adamla uğraşmıştı.
Babası ile Berat derin bir konuşmaya girmişti. Nehir ise adamı inceliyordu. Umuyordu ki bir şeyler söylesindi. Sakince babasının yanına geldi. Berat, Nehir'i görünce anlık susmuş başıyla selam vermişti sonra kaldığı yerden devam etti.
"Kürşat'ın güvendiği adamlarından biri. Kadir'in kaçması için içeriden yardım sağlayanda bu."
"Peki bir şey dedi mi?" Babası sabırsız bir şekilde sormuştu.
"Şimdilik hiçbir şey demedi. Zaten direkt sizi aradım."
Babası kaşlarını çatarak adama ilerlemişti. Nehir ise hemen Berat'a döndü.
"Nasıl buldun bu adamı?" Merakla Berat'a bakıyordu.
"Boş ver nasıl bulduğumu. Önemli olan adamın konuşması."
"Haklısın, neyse gidip bakalım bir." Nehir, tam ilerleyecekken Berat nazikçe kolunu tuttu. Kolunun tutulmasıyla duraklayan Nehir, Berat'a ne var manasında baktı.
"İyi misin? Karahan ile ne oldu?" Nehir, şu anda bunu hiç konuşmak istemiyordu. Fakat Berat endişeli bir şekilde kendisine bakıyordu. Biliyordu kuzeni onun için endişeli, üzgündü. Karardan sonra ne yaşandığını öğrenmek istiyordu.
"Bitti. Her şey bitti. Zaten biz bir araya gelmemesi gereken insanlardık. Etrafımıza ölüm getiren iki insan. Birleşmemiz neydi ki ayrılmamız bir şey olsun."
Berat, Nehir'in sesindeki hüznü algıladıkça üzülüyordu. Kuzeni yaralı bir kuş gibi kanat çırpıyordu fakat uçamıyordu. Yorgun argın bir kadın vardı karşısında. Gözlerinin içinde gördüğü sevgi ise onu biraz da olsa şaşırtmıştı.
"Karahan'a kapatılamayan yaralar bırakan bir insanım. Ben bu hikayenin acı veren tarafıyım Berat. Bizden olmadı, olamazdı." Berat, Nehir'e dikkatle baktığında. Karahan'a olan sevgisini görmüştü. Nehir, Karahan'a aşık olmuştu. Beyninde şimşekler çarpmış şaşkın bir şekilde Nehir'e baktı. Kuzeni gönlünü çoktan Karahan'a kaptırmış, aşkıyla yanmaya hazırdı.
