"Bir anda bir nefes söner miydi? Alınan kararlar, verilen sözler ne kadar da mahvedebilir bir hayatı.
Yaptığınız seçimlerin bedelini her daim ödersiniz, zira sıra bendeydi. Peki ben nasıl bir bedel ödeyecektim?"
Nehir ARMAN & Karahan EVLİYAOĞLU...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🎶Emre Fel - Bir Sana Yandım
Ekrem Ağa aldığı haber ile bozguna uğramış, hemen olay yerine gitmişti. Gittiğinde ise gördükleriyle mahvolmuştu. İki tır malı cayır cayır yanmış kül olmuştu. Ne yapacağını bilmez haldeydi. Çünkü hesap vereceği insanlar vardı.
Çaresizlikle adamlarına ateş püskürüyordu. Bir yandan da telefondan çoğu işini yapan adamını yani Halil'i arıyordu. Fakat açan yoktu. Daha sabah haberleşmişler her şeyin yolunda olduğunu söylemişti. Şimdi ise ortalık yangın yeriydi. Eğer ihanet ettiyse bedeli çok ağır olacaktı.
Elindeki telefonu parçalamamak için zor duruyordu. Bir hışımla karşısında el pençe duran adamlara yönelip birisinin yakasını tuttu. Sinirle bağırmaya başladı.
"Beceriksizler sizi. Bu nasıl olur lan? Hiçbiriniz de dikkat etmediniz mi lan?"
Ekrem'in yakasını tuttuğu adam korkuyla konuşmaya başladı.
"Ağam biz her seferinki gibi dikkatliydik. Her şey yolundaydı. Biz de ne olduğunu anlamadık."
"Ulan patlayıcıyı ne zaman ne ara koydular da tırlar alev aldı? Beni mi sattınız?"
"Ağam biz seni satar mıyız? Yapma, etme." Ekrem çıldırmamak için kendisini tutuyordu. Yakasını tuttuğu adamı geriye doğru savurup arkasını döndü. Sinirle gözlerini yumup derin bir nefes aldı. O anda korkuyla karışık kısık bir ses işitti.
"Ağam biz yolumuzda ilerliyorduk. Daha sonra yolun ortasında kavga eden insanlar vardı. Bu yüzden durduk. Sonra uzlaşıp gittiler. Ne olduysa o zaman olmuş olmalı."
Ekrem, tırı süren adamın dediği her şeyi pür dikkatle dinliyordu. Duyduklarıyla daha da sinirlenmiş şoföre yönelip okkalı bir tokat atmıştı. Olanlara inanmıyordu. Dikkatsizlikleri yüzünden milyar dolarlardan olmuştu. En önemlisi de aracıydı. Ona vereceği hesap daha da beterdi.
Ekrem bu noktaya kolay gelmemişti. Uyuşturucu satışında bir numara olmak için peşkeş çekmediği insan kalmamıştı. Fakat bu sevkiyat ile istediği noktaya ulaşabilecekti. Ama ne var ki bu gece her şey bitmişti.
"Bunun kimin yaptığını hemen bulacaksınız. Halil'de hangi bok çukurundaysa bulup karşıma getireceksiniz. Anladınız mı?"
"Evet Ağam."
"Hadi ne bekliyorsunuz defolun gidin. Bulmadan sakın karşıma çıkmayın."
Adamlar, Ekrem Ağanın öfkesiyle çil yavrusu gibi dört bir yana dağılmış hemen işe koyulmuştu. Ekrem ise bunu yapanı bir nevi tahmin etse de emin olmak istediğinden beklemeye koyuldu. Eğer ki tahmin ettiği kişi ve kişilerse bundan sonra dur durağı olmayacaktı. Dişe diş kana kandı.
