"Bir anda bir nefes söner miydi? Alınan kararlar, verilen sözler ne kadar da mahvedebilir bir hayatı.
Yaptığınız seçimlerin bedelini her daim ödersiniz, zira sıra bendeydi. Peki ben nasıl bir bedel ödeyecektim?"
Nehir ARMAN & Karahan EVLİYAOĞLU...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🎶 Sezen Aksu - Tutuklu
Karahan, ardında bıraktığı kadını her ne kadar düşünmemeye çalışsa da düşünmediği tek bir saniyesi bile yoktu. Karahan, Nehir ile dolup taşıyordu. Bu yüzünden Nehir'i düşünmeme gibi bir seçeneği olamıyordu.
Onu o şekilde geride bırakmak Karahan'ı oldukça yaralıyordu. Fakat elinden gelen buydu. Bazı şeyleri yok sayamıyordu. Ama ne vardı ki Nehir'den asla vazgeçemez. Aralarındaki kırgınlık ikisini bir süre uzaklaştırmış olsa da bunu da atlatacaklarına inanıyordu.
Karahan sadece bazı şeylerin artık tamamen bitmesini istiyordu. Rüyalarında gördüğü kardeşinin intikamını almak ve onu sonsuzluğa doğru son kez uğurlamak istiyordu.
Cihan, bir gölge gibi onu takip ediyordu. Üzgünken, öfkeliyken hatta mutluyken Cihan hep kalbinin bir köşesindeydi.
Ne zaman gülse Cihan'a haksızlık yapıyorum hissi yakasını bırakmıyordu. Nehir'i severken de bu duyguya sahipti. Bu duyguya sahip olmak çok zordu. Her bir şeyinde yarım kalmışlık hissi vardı.
Cihan'ın yarım kalmışlığı Karahan'a seyir etmişti. Karahan bunu sürdürüyor gibiydi. Geceleri başını yastığa koyduğunda eskisi kadar hemen yatamıyordu. Kendi içerisinde derin hesaplaşmalara giriyordu. Ve her seferinde bir nebzede olsa kendisinde suç buluyordu.
İşte Karahan bu hissettiklerinden dolayı çıkmaz bir sokakta gibiydi. Her sokağın sonu çıkmazdı. Hep bir engel onu karşılıyordu.
Konaktan çıkıp arabasına bindikten sonra arabayı çalıştırmış aşiretin toplanacağı yere doğru sürmeye başlamıştı.
Aşiretin toplanması bir nebze canını sıksa da korkutmuyordu. İsterse öğrensinler. Karahan bunu umursamıyordu. Karahan'ın onlardan hiç mi hiç korkmuyordu. Asıl onlar Karahan'dan korkmalıydı. Karahan'ın yapacaklarından ölesiye korkmalılardı. Çünkü Karahan her birinin yaptıklarından dolayı onları affetmeyecekti. Herkes bedelini ödeyecekti.
Bir süre sonra toplanılacak yere gelmişti. Dışarısı arabalarla ve korumalarla doluydu. Oldukça kalabalık bir görüntü vardı. Son olaylardan sonra aşiret kendilerinin güvenliği için sıkı önlemler almaya başlamıştı. Aslında korkularından desek daha doğruydu. İleride olabilecek her şeyden ödleri kopuyordu. Onlar Karahan'ın deli öfkesinden korkuyordu.
Dışarıda duran korumalar kendilerine doğru gelen araba ile dikkatlerini oraya vermişti. Fakat bir süre sonra gelenin Karahan Ağa olduğunu anlayınca işlerine kaldıkları yerden devam etmişlerdi.
Karahan arabasını düzgünce park ettikten sonra yavaşça kapısını açmış dışarıya çıkmıştı. Kapısını kapatmış arabayı kilitlemişti.
