"Bir anda bir nefes söner miydi? Alınan kararlar, verilen sözler ne kadar da mahvedebilir bir hayatı.
Yaptığınız seçimlerin bedelini her daim ödersiniz, zira sıra bendeydi. Peki ben nasıl bir bedel ödeyecektim?"
Nehir ARMAN & Karahan EVLİYAOĞLU...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🎶 Aytekin Ataş - Şahdamar
Nehir, dikiz aynasına Karahan gözden çıkana kadar bakmıştı. Bir yandan dikkatlice bakarken bir yandan da ona ve diğerlerine bir şey olmasın diye içten içe dua ediyordu.
Karahan, sonunda kadrajdan çıkmıştı. Bu yüzden Nehir gözlerini dikiz aynasından çekip yola çevirmişti.
Gidiyordu gitmesine ama aklı burada, Karahan'daydı. Karahan her ne kadar sağ salim döneceğine söz vermiş olsa da yüreğinde ince bir korku vardı.
Yüreğindeki ince korkunun kendisini sarıp sarmalamaması için onu görmezden gelmeye çalıştı. Yoksa korkunun esiri olup, Karahan'ın yanına geri dönecekti. Bu yüzden aklını bulandıran düşüncelerinden kaçmak için radyonun sesini arttırmıştı. Tam da sevdiği şarkılardan biri çalıyordu. Şarkı adeta Karahan ile kendisini yansıtır gibiydi.
Yüzünde oluşan tebessüm ile şarkıya eşlik etmeye başladı.
"İçimdeki çıralarda
Dışımdaki törelerde
Bilemezsin nerelerde
Nerelerde buldum yar seni "
Şarkıya eşlik ederken biraz da olsa aklını kurcalayan kötü düşüncelerden uzaklaşmıştı.
Neredeyse yarım saat yolculuk yaptıktan sonra şirket sonunda gözükmüştü. Şirketin güvenliği daha Nehir kapıya gelmeden önce onu görmüş hemen sorgusuz sualsiz bariyeri kaldırmıştı.
Nehir, kendisini hazır ol da bekleyen güvenliğe selam verip otoparka ilerledi. Uygun bir yere arabasını park ettikten sonra asansöre yürüdü.
Asansörü aşağıya çağırmak için düğmeye basmış beklemeye başlamıştı. Asansör geldiğinde binip gideceği kata bastı. Kat sayısını gösteren panele odaklanmıştı. Ve nihayetinde istediği kata ulaşmıştı.
Kapılar açılmış, asansörden çıkmıştı. Tam o sırada da kendisine doğru yürüyen Birol'un asistanı -önceden kendisinin asistanı- İlayda'yı görmüştü. İlayda'ya güveni sonsuzdu. Bu nedenden dolayı asistanını Birol'un yanına vermişti. Birol'un akıl hocası, iş ortağı olacaktı.
"Nehir hanım, hoş geldiniz. Nasılsınız?" İlayda, Nehir'i sevinçle karşılamıştı. Onu burada görmek kendisini mutlu etmişti. Her ne kadar Birol Bey'in asistanlığını yapsa da onun asıl patronu Nehir idi. Birol Bey'den şikayetçi miydi? Asla.
Birol Bey işi çarçabuk kapmıştı. Çalışkan, uyumluydu. Bu da İlayda'yı zorlamıyordu. Nehir hanım kadar olmasa da Birol bey ile çalışmak da keyifliydi.
