Herkese merhabaaaa 👋
Yeni bölümle geldim pir geldim.🤭
Bu bölüm baştan aşağı Aren ve Sare ile dolu dolu. Olaysız, sakin mis gibi bir bölüm. 😅
Umarım severek okursunuz.
Okumaya geçmeden emeğimi taçlandırmak adına yıldıza basmayı unutmayın.❣️
Keyifli okumalarrrr🖤
🎵Cem Karaca - Sende Başını Alıp Gitme
✨
İsmimi zikreden sesin telaşına yaraşır şekilde kalkıp kapıya geldim. Aren'in yüzü solmuş gibiydi, bu soğukta üstelik terlemişti de.
Ben şaşkınlıkla ona baktığımda gülmeye başladı. Çatılan kaşlarımla önce ona, sonra üzerime baktım. Evet komik haldeydim ama bu kadar gülmesine ne gerek vardı ki?
Ellerini yüzüne kapatıp kahkahasını dindirmeye çalıştı. Göz altlarım da ağırlık yapan maskeleri çıkarıp masanın üzerine bıraktım. Ona doğru birkaç adım atıp sanki uzaylı görüyormuşum gibi bakmaya devam ettim.
Bir süre daha güldü. Sultan Hanım bana gözlerini kısmış bakarken Aren'in sesi dindi, yüzüne hüzün değdi. Bir anda beni çekip sarıldığında ayağımdaki terliğin birisi çıkarken düşme tehlikesi yaşamış boğazımdan küçük çığlık dökülmüştü.
Bir eli belime bir eli de sırtımı sıkıca kavrarken asılı kalan ellerimle ne yapacağımı bilememiştim. Aren, derin derin nefesler alıp verirken bende omuzlarına tutundum. O, ona kapanan ellerimden aldığı cesaretle daha da kavrarken "Aynı evin içinde olsak ve ben sırtımı döndüğüm an yan odaya bile gitsen, ben o evin içinde ölüp ölüp dirilerek seni arayacak gibiyim. Bir daha gitme Sare. Geleceğini bilsem bile gitme," dedi.
Kader, içinde olduğum oyuna yeni rötuşlar yapıyordu. Her rötuş geçmişin üzerindeki tozu kat kat süpürüyordu. Tozlar bittikçe geçmişe gömdüklerim çıkar diye umut ediyordum ama öyle değildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAREN
Teen Fiction"Bizler renkli kapılar ardında kendini bulmaya çalışan dört kişiydik. Bir evimiz yoktu ve her şey bize uzatılan anahtarın araladığı yeni dünya ile başladı. Şimdiye kadar herkesin birbirini dinleyip ama anlamadığı evlerden sıyrılmıştık. Samimiyetin b...