"Bizler renkli kapılar ardında kendini bulmaya çalışan dört kişiydik. Bir evimiz yoktu ve her şey bize uzatılan anahtarın araladığı yeni dünya ile başladı.
Şimdiye kadar herkesin birbirini dinleyip ama anlamadığı evlerden sıyrılmıştık. Samimiyetin b...
Ay bölüm atmaya girdim, baktım 6K olmuşuz. Nasıl sevindim. 20. bölüme kadar SAREN'i 10K yapar mıyız hep birlikte?🙏🏻🥳🥳🥳
Tabiki bunun için hikayemi sevdiklerinize önermeniz gerekecek 🙏🏻🖤
Bu bölümü o kadar içten bir his ile yazdım ki okurken hissedeceğinize inanıyorum.
Keyifli okumalar.🖤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🎶
|Ahmet Hatipoğlu - Güzel Kız|
|Kırmızı gül demet demet|
💫
Bir ev yandı gözümüzün önünde, bin bir çığlık ve feryat yükseldi göğe. Sanki dumanla yarışır gibi hava da uçuştu Allahkorusun deyip şükür eden sesler. Bir cami duvarından daha çok inananlara ev sahipliği yaptı yaslı olduğumuz duvar.
Tüm lafızlar dilimin ucunda kendine yer etmiş dökülmek istedi yere bir bir ama ben içime sığdırdım her birini. Göğe baktım, bir gök doldurdum içime. Bir nefes çektim, son bulmayı beceremeyen nefsimi doyurdum soluduğumla.
Başımı Soner'in omzuna yaslamıştım. Başımı taşlara vurmayı seçerdim, Soner'in omzuna yine koymazdım ama kendimi öylesine bir bırakmıştım ki bunu önemsemiyordum bile. Halbuki içim kıyamet yeri gibiydi ama çok sakindim. Bir o kadar da durgun.
Vazgeçmek istiyordum. Ben olmaktan, kim olduğumu sorgulamaktan vazgeçmek istiyordum. Hasar bırakıyordum kırık dökük olan hislerime.
Annemin bile beni artık yanında istemediği bir dünya olmuştu burası. Her gün doktorundan öğreniyordum nasıl olduğunu, ara sıra bana uyurken fotoğraflarını atıyordu. Bunun için komiser ikna etmişti doktoru da. Dünya zıvanadan çıkıyordu, bizlerde gözlerden düşüyorduk.
Hiçbir düşüş annemin gözünden düştüğüm an ki kadar yakmamıştı canımı.
Gözlerim rotasından şaşmadan evin üzerinde geziniyordu. Alt katı boş olan evin üst katı simsiyahtı. Siyahlığa evin önündeki ambulansın ışıkları renk katıyordu. Bu nasıl bir cümbüştü? Bir mavi, bir de kırmızı yanıyor. Göremiyorum renklerini tam ama biliyorum.
