Herkese merhaba...
Öncelikle hepimize geçmiş olsun diyorum. Çok zor bir süreden geçtik. Yorulduk, yıprandık, hiç ağlamadığımız kadar tanımadığımız insanlara ağladık... Ne diyeyim ki... Ölenlere rahmet olsun, kalanlarına da sabır versin Rabbim...
Bu süreçte bölüm yazmak baya zordu. Düzenlemekte. O yüzden geç attım bölüm.
Keyifli okumalar. 🖤
🎶|Ghazal Shakeri - Shab Afaridi|
|Kayhan - Annesi onu çok severmiş|
|Ömer Başçı - Ah be kadın |
💫
"Bildiğim tek şey hiçbir şey bilmediğimdir," der Sokrates. Bence büyük palavra. Bence herkes her şeyi biliyor. En azından bildiğini sanan bir kesimde var ve bütün umutsuzluklar bilmekten. Bilmeyen insan mutlu olur, bilen mutsuz ve umutsuz. Bildiğini sananların kafasını henüz çözmüş değilim ama en azından bir şeyleri onların kararlarıyla değiştirebileceklerine inanmaları kadar aciz az bir şey gördüm.
Mesela bir başkasının hayatına müdahale etmek gibi.
Bir çocuğun hayatına sırf kendileri bir şeyleri biliyor diye yön vermezlerdi. Ne acı ki vermişlerdi... Kör cahilliklerinden...
Anne rahminde olmadım, bir anne ve babanın sevgisinden doğmadım ama sahip oldurdukları aile de sonsuz sevgiyi öyle tattım ki, beş senede onların ömürlerinde sahip olamadığı sevgiyle doldum taştım.
Dışarıdan bir kimse tüm öğrendiklerime tepkisiz kalışımı tuhaf karşılayabilirdi ama ben o anda duyduğum her kelimeyi, her kelimenin içindeki harfi kızdırılmış bir demir ile tek tek derime işledim. Hissizliğim içimin dolu olmasındandı...
Her harf beni kör kuyulara attı. Ve düştüğüm kuyunun dibine kimsenin tuttuğu ışık değmiyordu. Değmeyecekti. Bilirdim ki bir boşluğun bile bir yerine kadar ışık düşerdi. Ötesi belirsizlik...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAREN
Teen Fiction"Bizler renkli kapılar ardında kendini bulmaya çalışan dört kişiydik. Bir evimiz yoktu ve her şey bize uzatılan anahtarın araladığı yeni dünya ile başladı. Şimdiye kadar herkesin birbirini dinleyip ama anlamadığı evlerden sıyrılmıştık. Samimiyetin b...