"Bizler renkli kapılar ardında kendini bulmaya çalışan dört kişiydik. Bir evimiz yoktu ve her şey bize uzatılan anahtarın araladığı yeni dünya ile başladı.
Şimdiye kadar herkesin birbirini dinleyip ama anlamadığı evlerden sıyrılmıştık. Samimiyetin b...
Çok özledimmmm sizi, hikayeme değen kıymetli gözleriniziii😍
Uzun zaman oldu ama söz veriyorum kısa sürede düzenime döneceğim.
Küçük bir taşınma işim var halledeyim hemen aranıza sıklıkla dönmek şartıyla geleceğim.
İnşallah beni terk etmemişsinizdir. Sabırla bekleyen ve ilgiyle takip eden bir kişi bile olsa onun sayesinde iyi yerlere geleceğimi düşünüyorum. Sabır, sabır ve sabır... 😕
Birkaç olay bir arada olacak, bakalım nasıl bulacaksınız.
Çok teşekkür ederim, şimdiden okuyan gözlerinize sağlık.
Keyifli okumalar...🖤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🎶
|Najoua Belyzel - Au feminin|
|Evgeny Grinko - Valse|
|Dedilerki - Anlarsın|
💫
Şimdiye kadar kendime sahte sevinçler biriktirmemiş aksine kasvetli ve boğuk olan gerçeklerin kapısında beklemeyi yeğlemiştim. Kendimle baş başa kalmış, ama bir o kadar da kalabalıklaşmıştım. Zihnim benim en büyük düşmanımdı ve ben bütün beklentilerin sönmüş olması gerçekliğiyle kendi başıma kalmış olduğum an da yüzleşmiştim.
Hayatın öğüttüğü acılar gözlerimden bir bir ufalanıyordu. Ve dökülen kırıntılar bana farkındalıkla yaşamanın küçüklüğünü anımsatıyordu.
Küçüldükçe derine düşen bir yara gibi attım adımımı içeri. Bu adım küçüktü ama benim hayatımı daha derine çekecek bir yaradan ibaretti.
Soner babanın bakışları her ne kadar düşüncelerimin aksini yansıtsa da içimdeki sesin de beni hiçbir zaman yanıltmamış olması gerçeği de vardı.
