"Bizler renkli kapılar ardında kendini bulmaya çalışan dört kişiydik. Bir evimiz yoktu ve her şey bize uzatılan anahtarın araladığı yeni dünya ile başladı.
Şimdiye kadar herkesin birbirini dinleyip ama anlamadığı evlerden sıyrılmıştık. Samimiyetin b...
Merak etmeyin kitabın ayrımı belli olsun diye final dedim bir hafta içinde bölümü tıkır tıkır yazacağım inşallah.
Umarım seversiniz ve çooook uzun bir bölüm bırakıyorum size.
Keyifli okumalar. 🖤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
💫
Gözlerimi zorla açtım ama açar açmaz hemen geri kapadım. İçindeki yanma aklımı çıkaracak gibiydi. Ellerimle birkaç kez ovuşturdum ama ellerimde bile güç yoktu. Başım öyle ağrıyordu ki sanki tüm İstanbul kafamın içine yığılmıştı da tepiniyordu.
Aren "Günaydın," dediğinde aniden irkildim. Onun varlığını hisseder hissetmez uyanırdım normalde ama bu uykuya kendimi adamışlığım nereden geliyordu anlamamıştım.
Yandan ona baktım. Ellerini başının ardında birleştirmiş gülümseyerek yatıyordu. İki elimle başımı tutup ağrısını geçirmeye çalıştım. Aren'in gülüşü durup durup büyürken "Ne gülüyorsun be?" diye sordum.
"Hiiiç" dediğinde gözlerimi devirdim. Şu an kendi sesime bile tahammülüm yoktu ama ona rüyamı anlatmalıydım. "Bir rüya gördüm. Ayhh bir garipti ya. Anlatsam saatler sürer düşün. Neymiş bana teklif etmişmişsin, bugün isteyecekmişsin falan. Düşünsene. Çok korkunç. Sonunda bugün isteyecektin çünkü," diye bir bir sıraladım. İşin korkunç yanı gerçekten bugün istenecek olmamdı. Ne gerek vardı. her şeyin bir sırası ve zamanı yok muydu? hem belki ben onu daha tanımak istiyordum? Hırlı mı hırsız mı ne bileyim ki?
Aren sağ elini kaldırıp parmağındaki yüzüğü gözüme sokacak kadar uzatıp "Hayır olsun rüyan," dedi ve kahkaha attı. Gözlerim amiyane tabirle fal taşı gibi açılmıştı. Kendi parmağıma da baktım. Bende de aynısı vardı.
"Nasıl ya? Rü-rüya değil miydi? Ben evet mi dedim?" diye sordum şaşkınlıkla. İçimde kocaman bir boşluk oluşmuş ve sesim o boşlukta döner olmuştu. Ne hissedeceğimi bile bilmiyordum.
