I wake up when someone plants a small kiss on my face. Kinapa ko ang kama at naghanap ng unan upang itakip sa aking mukha. I want to go to sleep. I am so tired.
"Please, let me rest. I'm tired," mahina kong sabi nang kunin ni Raven ang unan.
Tang ina naman! Gusto ko lang matulog buong araw. Pagod na pagod ako dahil sa ginawa nito sa akin kagabi. Parang naubos yata lahat ng lakas ko para sa buong buwan. Shit!
"You must eat, love. It's already late. I don't want you to get sick," pamimilit nito. Gusto ko ito sigawan dahil ito naman ang dahilan kaya napagod ako ngayon. Ano ba ang nakain niya kagabi at bakit hindi ako nito tinigilan hanggang sa hindi ako mapagod at makatulog.
Beatrice.
Bigla akong napabangon nang maalala ang pangalan ng babae na iyon. Hindi kami nag-usap kagabi dahil tanging mga ungol lang ang naririnig sa buong kwarto.
"Fuck!" Unti-unti ako nagmulat.
Bakit parang binugbog ako, ang sakit ng aking katawan. My private area is also sore.
I cast a hard glance at Raven. Akala niya nakakalimutan ko iyong Beatrice na iyon kapag napagod ako!?
"Hey, what's that look, love?" natarantang sabi nito. Hindi ko siya sinalubong ng halik at yakap. Hindi ko ito binati ng good morning. Ang bumungad sa kanya ay ang nakamamatay na tingin ko.
I smirked when I saw his reaction.
Sana wala itong ginawang kalokohan. Baka mapatay ko iyong higad na iyon kapag nalaman kong nilandi nito asawa ko.
"Who really is Beatrice in your life, Raven?" I asked him and called him by his name. Right now, I'm not in the mood to call him love. The heck! Masakit ang katawan ko, tapos sumasakit ang ulo ko sa pangalan ng babaeng iyon.
Alam kong hindi niya lang childhood friend iyon. Iyong mga tingin ni Beatrice, dinaig pa ako na asawa. I don't know if I am acting like a paranoid wife. Baka hindi lang ako sanay na may malapit na babae kay Raven. I'm curious about Beatrice. Ayaw kong ganito lagi ang isipan ko.
"I told you already. She's a childhood friend of mine, and our parents are good friends." He smiled before pinching my cheeks. I stared at him. "Are you jealous?" Mabilis ako umiling. "Are you sure?"
"Fuck! A little bit." Napayuko ako dahil nahihiya ako. Narinig ko ang pagtawa nito sabay hila sa akin palapit sa kanya at niyakap ako nang mahigpit.
"You don't need to be jealous, wife. You're the only one I love. Hindi ako titingin sa iba dahil ikaw lang ay sapat na para sa akin." He kissed my head and whispered. "I've got an idea. What if we stay in Bali for a few more days? We haven't been out in the country in a long time. Let's have some fun before we get back to work."
Napaisip naman ako sa sinabi nito. Siguro naman hindi magagalit sa akin si Mal? Gosh! Speaking of Mal, nakakahiya iyong nangyari kagabi.
The fuck! Alam kong malulutong na mura na naman matatanggap ko nito.
"Love," tawag sa akin ni Raven na nagpabalik ng huwisyo ko.
"What?"
"Do you agree with what I said?" Tumango lang ako. Kailangan ko ring magpahinga kahit minsan, dahil baka masiraan na ako ng ulo sa dami ng ko iniisip.
"I need to talk to Mal." Hinarap ko si Raven. "I need to tell her about this. Maybe she can go home to the Philippines or wait for me," ani ko kay Raven.
"Okay, I'll go with you." Umiling lang ako.
"Dito ka na lang muna. Sandali lang naman ako. Nandito lang rin ang room namin sa ibang floor," paliwanang ko rito.

BINABASA MO ANG
La Costra: Perilous Clandestine ( COMPLETED)
Genel KurguRaven and Freyja have been married for over eight years. Unbeknownst to them, they have their own secrets that they keep from each other. Raven thought his wife was just a simple business woman who owned a jewelry shop. Freyja knew her husband the s...