Sleep In Paradise

Chapter 11

Weeks have passed pero hindi ko pa rin makalimutan yung nagawa ni daddy. I can't imagine myself generally accepting the fact that he is out of our family na. I can't imagine myself forgetting him effortlessly kase sobrang hirap. I know na mahihirapan akong mag move on. Nakilala ako as a daddy's girl pero ngayon, I don't know how to call myself now. Naluluha ako whenever I remember every moment with him. But I has to. I need to forget him for the sake of my remained family, for my younger siblings.

Anthony? He did nothing but to care for us. He did nothing but to comfort us and always telling us to be strong. He was the reason why I am still holding on. Doing my best to be a strong independent woman. Sobrang nagpapasalamat ako kay drake kasi sa bawat iyak ko, nanjan sya. Sa mga oras na tulala kami ay sya ang pumupukaw sa napakabigat na atmosphere. He even made us happy all the time. That was what he is. He love me that much.

Pinilit naming maging maayos ang bawat umaga namin at sinasanay ang isa't isa na wala na si dad sa buhay namin. Pinilit naming maging masaya sa bawat oras. Eventually, naging maayos naman ang naging takbo ng bawat araw namin. That was the greatest thing we did. Making ourselves strong. Not until I caught my mom cupping her face on her palm. She looks so much frustrated. Nilapitan ko sya then I gently caresser her back.

"Ma?"tanong ko nang makalapit sa kanya. Alam ko na umiiyak sya dahil sa paggalaw ng balikat nya.
Mahina lang syang humihikbi saka mabilis na pinunasan ang luha nang umupo ako sa tabi nya.

"A-anak? b-bakit? Nagugutom ka ba?" stuttering, she asked me.

"Umiiyak ka ma?"tanong ko dito.

"H-hindi ah! May... may sipon ako kaya... kaya humahangos ako."paliwanag nya. Alam kong nagsisinungaling lang sya pero tumango nalang ako. Yinakap ko nalang sya saka ako lumabas.

Hindi lang isang beses nakita ko si mama na palihim na umiiyak pero mas gusto nyang huwag na syang alalahanin na kaya hindi ko nalang pinapahaba pa. Pero pag nandito si drake,silang dalawa lang ang nagkaka usap. Nung nakaraang pasko at bagong taon, si drake ang kasama namin. Dito din nagpasko ang parents nya para daw hindi kami lonely.

Just when I closed the door of my room, I exhale a large amount of air then I flung onto my bed. Matagal akong napatitig sa kisame at hindi ko alam kung ano ang iisipin ko. I have lot of problems simula nung nawala si daddy samin. Ang gabi gabing iyak ni mama, ang pangungulila ng mga kapatid ko kay daddy, at ang pagka late ko sa third quarter lessons namin.

"Aaaaaa!!" Napasabunot ako sa buhok ko. Hindi ko inaasahan ang ganto! Ano namang kasalanang mayron ako at pinarusahan ako ng ganto!

"Anong problema pa ang ibibigay mo saken? Hindi naman to yung lagi kong hinihiling sayo eh!"sigaw ko sa kawalan. Nagtalukbong nalang ako sa inis.
Ilang segundo lang ay nainitan naman ako kaya tinanggal ko ang kumot ko para tumayo at buksan ang aircon na nasa gilid at taas ng dingding ng bintana. Pagkabalik ko sa kama ay wala na kong inisip na option kundi matulog.

The next morning I woke up with wandering eyes. Maingay sa baba at amoy ko ang bagong luto na breakfast.

Napa-buntong hininga muli ako. Si drake na naman ang nag asikaso sa baba. Sinilip ko sila at tama nga ako, nakikipag harutan siya sa mga kapatid ko sa living room. Madali akong pumasok ng banyo at hindi sinipagang maligo. Siguro mg 5minutes lang ako sa loob at nakalabas din. I don't feel well.

Bumaba na ko nang naka uniform. Nang marating ko ang table ay naka uniform na din ang mga kapatid ko. Si drake ay nasa lababo at hinuhugasan yung mga ginamit nya sa pagluto kanina. Siguro na-feel nya yung presece ko saka sya lumingon at lumiwanag ang mukha. Panic syang lumapit sakin at pinaupo ako sa nakagawiang upuan.

"Eat a lot. That's not a favor but an order."nakangisi nyang sabi saka bumalik sa lababo. Naka uniform na din sya pero nakasuot ng apron habang naghuhugas.