"Goood mOrning..." parang bata na bati ni Jenna saken, bagong katabi ko. Yung dating katabi ko ay nag resign yata. Mag iibang bansa daw."Good morning..."I greet back. Umupo na ako sa swivel chair at nag inat inat.
"Ang aga naman ng stretching routine mo..."puna nya. Tumawa lang ako saka binuksan na ang monitor.
WALA naman masyadong nangyari ngayong araw. Paulit ulit lang at walang katapusang pag tatrabaho. Pag break time namin, tinatawagan ko si Drake at si mama. Yung mga kapatid ko, hindi naman nila dinadala sa school ang cellphone nila kaya hindi ko matatawagan.
Weeks had passed...
Buong akala ko ay malalampasan ko na ang problema ko dahil kaunti nalang ang idadagdag ko sa pambayad ng bahay.
Nasa hospital ako ngayon at mag isang nag pa check up. Ayaw ko nang ipaalam sa kanila dahil ayoko pa silang mag alala.
Pang limang punta ko na dito at wala akong sinasama kahit na sino dahil wala akong gustong may makaalam sa kalagayan ko. Sesermonan lang ako ni Drake at hindi na pagtatrabahuin.
Kumatok ako ng pinto at narinig ko ang tao sa loob na nag salita.
"Come in." tahimik akong pumasok nang sabihin nya yon. Mahinhin akong umupo sa harap ni Doc Lopez.
"You back. Pang ilang beses mo na to? Mukhang hindi ka sumusunod sa procedures na dinidikta ko sayo..."sermon na naman ni Doc Lopez.
"Sorry Doc. Uh... tiyaga lang po talaga ang ginagawa ko. Let me justㅡ"
"What do you feel?"putol nya sa sasabihin ko.
"Nahihilo padin po ako kagaya ng madalas na nangyayari saken nung nakaraan. Kumakain naman po ako peroㅡ"
"Hindi ka natutulog sa oras."
"Honestly, hindi na po ako nakakatulog..."
"You know what Gwyneth, it was like, useless ang pinupunta mo dito kung hindi mo din naman ginagawa ang mga sinasabi ko sayo. You're making your sick worse. The brain litterally eats itself when it doesn't have enough of sleep. Tulog lang ang kailangan mo Gwy. Tulugan mo para maagapan."
Nahihiya akong tumango.
"What should I do by now?"tanong ko.
"You need nothing but sleep at the right time Gwyneth. You also needs to eat at the right time. Atleast three times a day."
"Yes Doc. Thank you."sambit ko habang naka yuko.
"This will be your medicine. Take this every night after your dinner. Wag mo'ng kakalimutan."sabi nya at tinulak ang nakahandang gamot na nasa lamesa nya.
"I will also give you this sleeping pills. Dahil sa kadalasan mong pagtulog ng late time at halos hindi ka na matulog, nasasanay na ang braincells mo. Hindi ka na nakakaramdam ng antok."Napaangat ang tingin ko sa kanya. Kaya pala hindi na ako inaantok kahit wala na akong trabaho.
Nagpaalam na ako kay Doc Lopez nang matapos. Lumabas ako ng office nya bitbit ang paper bag na brown. Laman no'n ang gamot na binigay saken. Sa tutuusin, yung mga bibigay nya saken nung nakaraan, hindi ko masyado naiinom kaya medyo tambak na yung bote ng gamot sa apartment ko.
Nag drive na ako papunta ng apartment ko. Nag sick leave na muna ako kase masyado'ng hindi na maganda yung pakiramdam ko.
Pagdating ko ay agad akong pumasok ng kwarto ko. Nilagay ko sa bedside table ko yung mga gamot na binilin na ipainom saken. Sakto naman ang pag ring ng cellphone ko kaya kinuha ko yon mula sa bag ko at sinagot yung tawag.
BINABASA MO ANG
Sleep In Paradise
General FictionKadalasan sa mga panganay ay walang pake sa buhay o problema na kinakaharap ng pamilya nila. Halos magkanda ugaga na ang magulang nila na maghanap ng makakain o kahit ano na makakapag pa buhay sa kanila pero balewala lamang sa kanila. But in her ca...