Kinakabahan man pero nanatili akong nakaupo sa waiting area kasabay ang iilang mag aapply para sa call center. Karamihan sa nasa unahan ko kanina ay mukhang hindi nakapasa sa interview.
"Next."mas lalong lumakas ang kabog ng dibdib ko nang bahagyang bumukas ang pinto at lumabas ang babaeng nakanguso. Saka naman nagsalita ang interviewer sa loob. Tinawag na ang nasa unahan ko kanina at hindi magtatagal ay ako na ang sunod.
Pinakalma ko muna ang sarili ko at uminom ng mineral water. Hindi nagtagal ay nakalabas na agad ang babaeng kasunod ko kanina.
Mabigat akong bumuntong hininga saka pumasok. Marahan kong isinara ang pinto saka umupo sa harap ng lalaki.
"Hi." Nakangiting bati ko dito. Bahagya syang ngumiti saka yumuko sa papel na nasa lamesa nya.
"So,shall we start?" tumango ako.
"You must be Gwyneth?"tanong nyang muli. Tumango ako saka ngumiti.
"Tell me about yourself."
Lumunok muna ako saka pilit na ngumiti.
"I am Maria Gwyneth Ynares, Eighteen years old. And, I am currently on tenth grade."tumaas ang kilay nya. Probaby inquiring kUng bakit grade ten palang ako. "Late po kase ako nag enroll, pero you know hehe. Honor student."confident na sabi ko na animo'y close na kami.
"What a brag. HAHA. So, continue."he gesture his hand.
Madami pa syang tinanong at panay sagot naman ako. Gaya ng sabi ni yvaine, I have to be confident so I answer postive answer in a confident way.
Natapos ang interview namin nang nakangiti ang interviewer.
"You've got a good answers. Hand me your number. I'll call you later."sabi nya nang wala na syang itatanong.
"By the way, do you have even Desktop or Laptop?"tanong nya.
"Yes I do. Its hiding in safe place so I could use it in a perfect time like right now."sagot ko.
"Good."nakangiting sambit nya. Binigay ko sa kanya ang number ko saka sinave nya naman agad sa phone contacts nya.
"There's still few people out there, probably wants to work on your company too. Give them a chance. They uh, kinda deserve it."nakangiting sabi ko. Palusot ko lang yon para makaalis na ako.
"Yes miss Ynares. You can go now. Thanks for coming. Expect my call later after lunch."sabi nya saka tumango ako at tumayo. Kumaway pa sya bago ako lumabas at isarado ang pinto. Nginitian ko pa ang mga mag aapply giving them an assurance to pursue their goal where they were right now. I felt proud when they smiled me back.
Naglakad na ako at lumabas ng waiting room. I went straight to where I left Yvaine erlier. Naabutan ko syang may kinakain na burger sa sofa.
"Hey! You're smiling! I doubt you got a nice conversation with Mr.Gomez."sabi nya nang makalapit ako.
"Sort of."nakangiting sabi ko.
"Yes! Oh my god. So, what did he say?"excited na tanong nya saka inubos ang burger sa plastic na hawak nya.
"Tatawagan nya daw ako mamaya."
"That's it! Lets just wait."
"Hindi tayo uuwi?"
"Do you wanna go home? Sure!"tumango ako saka naglakad na kami papuntang elevator. Nang makababa ay dumiretso na kami sa parking saka sumakay ng kotse nya. Mabagal lang syang nagdrive pero wala paring tigil ang bibig nya.
"I told you. Ma ha-hire ka jan eh! Ang lakas talaga ng luck mo."
"Hindi naman..."
"Stop it. Pustahan tayo. Pero mamaya pag tumawag sya, if you prefer, pwede tayo agad mag start sa training para makapasok ka agad."
BINABASA MO ANG
Sleep In Paradise
General FictionKadalasan sa mga panganay ay walang pake sa buhay o problema na kinakaharap ng pamilya nila. Halos magkanda ugaga na ang magulang nila na maghanap ng makakain o kahit ano na makakapag pa buhay sa kanila pero balewala lamang sa kanila. But in her ca...
