GEÇİLMEZ

Bölüm 17

Pişt...

Ben geldim... Bugün üçüncü bölüm ile huzurlarınızdayım. Yine kendi rekorumu kırma yolunda ilerliyorum. Hadi bana biraz destek atın bakalım...

Klasik...

Ne Diyoruz?

Keyifli ve bol yorumlu okumalar tatlişlerim...

       Helikopterin içinde sessizlik hakimdi. Sadece silahlardan çıkan mekanik sesleri vardı. Fırat arada bir Asya'ya bakıyor sonra hemen önüne dönüyordu. Normal şartlarda izin sonrasında sıkı bir eğitimden geçirdikten sonra tim ile birlikte operasyona çıkacaktılar. Ama şerefsizler her zaman ki gibi rahat durmamışlardı. Fırat onların aklını okumaya çalıştı. Bunun bir oyun olduğunu bilecek kadar onları tanıyordu. Timi üzerlerine çekmek için sivilleri kullanıyorlardı. Büyük bir eylem adı altına GEÇİLMEZ timini ortadan kaldırmaya çalışacaklardı. Ama planlarını kendi başlarında patlatacaklardı.

"Arkadaşlar ilk operasyonumuz olacak. Size uyum sağlayabilmem için bana yardımcı olacaksınız diye umuyorum." Aslan karargahta kalmıştı. Tolga,

"Komutanım çokta özel bir halimiz olmuyor. Gelişine göre hareket ediyoruz."

"Bu çok yanlış biliyorsunuz değil mi Yüzbaşım?"

"Evet"

"Yine de her operasyondan başarı ile döndüğünüzü bilecek kadar hepinizi tanıyorum. Bu şerefsizlerin planı bizi üzerlerine çekmek! Onların en büyük derdi GEÇİLMEZ timi. Çünkü çoğu eylemde siz onlara engel oldunuz. Sanıyorlar ki bizi ortadan kaldırsalar başka hiçbir engel kalmayacak." Asya söze girdi.

"Biz olmasak bile yerimiz hemen dolacaktır. Bunu hala anlayamadılar mı?" Fırat ona bakmadan cevap verdi.

"Anlamış olsaydılar her seferinde yeniden denemezdiler. Şunu unutmayın, eğer bu kadar büyük bir eylem yapıyorsalar dış kuvvetlerden büyük destek almışlardır. Son teknoloji silahlar ve diğerleri. Çok dikkatli olmamız ve organize hareket etmeliyiz."

"Emredersiniz komutanım." Helikopterden indiklerinde mesafeleri oldukça uzundu. Koşar adımlarla ilerlemeye başladılar. Kimseden çıt çıkmıyordu. Fırat onların sessizliğinden canı sıkılmıştı. Operasyon öncesinde kafalarını dağıtmak için

"Orkun çömezlikten kurtulamadın." Bir an da adını duyunca şaşırmıştı.

"Sormayın komutanım. Arkadaşlarım adımı dahi unuttular. O kadar yani."

Derman "Bir kere sen kaç yıl geçerse geçsin çömez olarak kalacaksın."

"Ama komutanım benden sonra Ege ve Burak komutanım geldi."

Burak "Rütbem gereği çömez olamıyorum sevgili çömezim."

"Özür dilerim komutanım." Burak kendi kendine gülümsedi.

Fırat "Kader nişanlın nasıl?"

"Onu damı biliyorsunuz?"

"Ben hakkınızda her şeyi biliyorum."

"İyi komutanım. İznimiz bölündüğü için çok üzüldü."

"Şimdiden alışması daha iyi Teğmenim."

"Haklısınız komutanım."

"Ee çocuklar bu timin kurbanı kim" Dediğinde herkesin şaşırdığını anlayınca

"Yani en çok kimin üstüne baskı kuruyorsunuz."

Murat "Sanırım Asya komutanım."

"Neden?"