"Anlamazdan gelmiyorum çünkü anlamıyorum? Bana mı bağlı?"
İzana takemichi nin cidden anlamadığını farkedince sırıttı.
"Anlamanı sağlayacağım"
Takemichi izanadan yediği yumruk ile sadalye ile birlikte yere düşmüştü.
°°°°°°
Manjirou sinirli masayı devirdi. Takemichi yi hiç bir yerde bulamıyordu. Manjirou adamlarını Tokyo yu bırak japonya sınırlarına kadar aramalarını emretmişti.
Chifuyu yumruklarını sıktı. "Keşke gitmeseydim! Keşke gitmene izin vermeseydim yanında kalsaydım!" Diye geçirdi içinden.
Manjirou çalan telefonu ile telefonu masadan aldı. Tanımadığı bir numara arıyordu. Manjirou odadan çıktı ve telefonu öyle açtı.
"Kimsiniz?"
"Çok kabasın manjirou!"
"İzana!?"
"Tanımana sevindim~ bu arada senin sevgilin cidden bir manyak?"
"Sevgilim?"
"Hanagaki yi diyorum tabiki de!"
Manjirou nun bir an başından aşağı kaynar sular dökülmüş gibiydi. Hayatında ilk defa bu kadar savunmasız hissetmişti.
"TAKEMİCHY NERDE!?"
İzana duyduğu ses tonu ile ilk defa bu kadar şaşırmıştı. Manjirou nun nefesi kesilmiş gibiydi nefes alamıyordu. İzana ilk defa manjirou yu bu kadar savunmasız olduğunu görmüştü.
"Sevgilini istiyorsan atacağım konuma gel"
Manjirou telefonu kapattı ve koşarak evden çıktı yağmur yağıyordu ama bu onun umrunda bile değildi.
Manjirou motoruna bindi ve motorunu çalıştırıp telefonuna izana nın gönderdiği konuma baktı.
Manjirou olabildiğince hızlı sürüyordu.
"Ona bir şey olursa seni yaşatmayacağım yemin ederim!"
°°°°°
Manjirou mekana geldiğinde hızla motorundan indi ve koşarak mekana girdi. Etrafına baktı ama kimseyi göremedi.
"Manjirou!"
Manjirou arkasına döndüğünde takemichi yi gördü. Takemichi ona içten bir şekilde gülümsedi.
Takemichi dudağı patlamıştı. Karnında ise morarıklar vardı. Buna rağmen bütün içtenliği ile gülümsüyordu manjirou ya.
Manjirou nun sol gözünden yaş düşmüştü. Manjirou koştu ve takemichi nin beline sardı güçlü kollarını.
Takemichi de kollarını manjirou nun boyuna doladı. Manjirou uzun bir süre takemichi nin kokusunu içine çekti.
Manjirou kollarını takemichi nin belinden çekmemişti. Manjirou takemichi nin okyanus gözlerine baktı.
"Seni seviyorum"
Takemichi aniden duyduğu söz ile şok olmuştu. Manjirou ise takemichi nin belinden ensesine attı elini ve takemichi dudakları ile kendi dudaklarını birleştirdi.
Takemichi kendine geldiğinde gözlerini kapattı ve ellerini manjirou nun yanaklarına koydu.
Manjirou takemichi yi kendinden ayırdığında ikiside anını birbirlerine yasladı.
"Bende seni seviyorum manjirou"
Manjirou gülümsedi. Abisi öldüğünden beri ilk defa ağlamış, ilk defa gerçek bir şekilde gülümsemişti.
Onları tepeden izleyen iki genç ise birbirlerine baktı. Kakucho ilk defa izana yı bu kadar dalgın görmüştü.
"Ne yapacağız?"
"Manjirou ilk defa iyi bir seçim yapmış gibi gözüküyor"
İzana içten bir şekilde gülümsedi ve iki gencin mutluluğuna baktı.
"Bu çocuk manjirou yu üzmez. İhanet asla edemez. Manjirou ya bakışları o kadar farklı ki. Manjirou nun ona olan bakışları ise daha farklı."
"Testi geçti mi yani?"
"Onun bizi test e sokması gerekti bence"
İzana kıkırdadı ve merdivenlere doğru yürümeye başladı. Kakucho da aynı izana gibi gülümsedi ve izana ya yetişip onla birlikte merdivenlerden aşağıya inip çıkış kapısından çıktılar.
••••••••••
Sonunda manit oldular.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Olm niye bilmiyorum bu fanart bana ayrı bir çekici geliyor
