Takemichi en sonunda park a gelmişti. Takemichi banklardan birine oturdu ve gene çocukları izlemeye daldı.
"Hey!"
Takemichi gelen ses ile arkasına döndü. O kadın ı görmüştü. Jessica...
Jessica nın yüzünde bir gülümseme vardı. Hava çok soğuk olmasına rağmen açık giyinmişti. Jessica takemichi nin yanına oturdu ve bir süre çocukları izlediler.
"Sana kendimi tanıtayım. Ben Jessica ve manjirou nun gelecekteki eşiyim"
Takemichi duydukları karşısında şok geçirdi. Takemichi eli ayağı titremişti. Takemichi kafasını hızla Jessica çevirdi.
"Ne demek gelecekteki eşiyim? Ne saçmalıyorsun?"
"Duydun işte takemichi ben onu gelecekteki eşiyim. Senden bir şey isteyecegim sadece"
Jessica cebindeki fotoğrafları çıkardı fotoraflarda Jessica ile manjirou vardı. Manjirou çok güzel gülüyordu. Takemichi bi an düşündü.
Manjirou bana böyle hiç gülmedi?
Diye takemichi titreyerek resimlere baktı. Jessica bir fotoğraf daha gösterdi bu fotoğrafta manjirou nun yanında bir çocuk vardı. Manjirou çocukla gülerek eğleniyordu.
"Biliyor musun manjirou çocukları çok sever. Senin ona çocuk veremeyecek olman çok üzücü..."
Takemichi nin sol gözünden bir damla yaş düştü.
"Onu mutlu edemeyeceksin Hanagaki. Ama ben onu her daim mutlu edeceğim. Sence sokaktan bulduğunuz bir çocuğu manjirou gerçekten ne kadar kendi oğluymuş gibi sevebilir? Sen ona bir çocuk veremezsin ama ben verebilirim. Manjirou beni gerçekten çok sevdi hâlâ da seviyor. Seni sadece kullanıyor ben manjirou nun hem geçmişi hemde geleceğiyim. Sen ise manjirou nun sadece bu günüsün. Yarın var mısın yok musun belli değil"
Takemichi hiç bir şey söylemedi. Mavi gözlerinden sadece yaşlar akıyordu. Takemichi başını eğdi ve yere baktı.
"Ne- ne yapmamı istiyorsun?"
"Manjirou dan ayrıl. Seni sadece kullanıyor. Seni benmişim gibi görüp kullanıyor! Onu mutlu edemeyeceksin."
Takemichi kafasını salladı ve ayağa kalktı.
"Manjirou senin peşini kolay kolay bırakmayacaktır. Oyuncağını kolay kolay bırakmaz. Buralardan git hanagaki. Yoksa manjirou sana kötü şeyler yapacak"
Takemichi son cümleyi de dinledikten sonra hiç bir şey demesen koşarak uzaklaştı. Takemichi kıyeftinin kollarıyla gözündeki yaşları sildi.
Hâlâ ağlıyordu. Takemichi telefonunu çıkardı ve ev sahibini arayıp evi boşaltacaklarını kısa bir şekilde söyledi.
Takemichi telefonuna baktığında manjirou nun mesaj yazmış olduğunu gördü.
Sevdiğim: Bebeğim nerdesin? Sabahtan Beri seni arıyorum nerdesin ✔️✔️
Takemichi mesajlara görüldü attı. Hâlâ mesaj geliyordu ama takemichi buna bakma tenezzülünde bile bulunmamıştı.
Takemichi bir taksi çevirdi ve evin yolunu tarih ettikten sonra camdan dışarıya etrafı izlemeye başladı.
°°°°°°
Takemichi eve geldiğinde cebindeki anahtarla eve girdi. Chifuyu koltukta uyuya kalmıştı. Takemichi chifuyu nun yanına 'zamanı geldiğinde anlatacağım' yazan bir not bıraktı ve kaichirou nun odasına girdi. Kaichirou resim çiziyordu.
"Kai bur yere gideceğiz benimle gelir misin?"
Kaichirou anlamaz gözlerle takemichi ye baktı ve başını salladı. Takemichi kendi odasına gidip sırt çantasına gerekli eşyaları koydu ve çıkmadan önce yedek anahtarı chifuyu nun baş ucuna bıraktı. Sonrada chifuyu nun üstünü örttü.
Takemichi evden çıkarken de evi kilitledi ve anahtarı saksının altına koydu. Ev sahibine de 1 haftalık izin istemişti. Ama süphe çekmemek için izin istemişti.
Takemichi nin gözünden bir yaş daha düştü.
"Bir süreliğine otelde kalacağız senin için uygun mu Kai??"
Kaichirou gülümsedi.
"Senin için uygunsa benim içinde uygun!"
Takemichi de aynı kaichirou gibi gülümsedi ve bar da çalışan bir calışanını arayıp onu almasını emretti.
• • • • • • • • • • • •
Bu bölümde burda biterrr
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
