Güç dengeleri tersine dönmüştü.
Artık biz daha güçlüyüz!
Veliahtın suratı düştü. Yarası nedeniyle zaten acı içindeydi ama gelen destek onun için daha büyük bir sorundu.
Ariel öne çıktı ve dükle savaşan Ronald'a bağırdı.
-Ronald sen neden...
Ronald normalin aksine ona yanıt vermedi.
Sadece onun yüzüne baktı. Sıkılmış bir ifade vardı yüzünde.
Veliaht Chris'in dikkatinin dağılmasını fırsat bilerek geri çekildi ve savunmaya geçti.
İmparatorun kısık sesi duyuldu.
-Vazgeç... Ordu kazanana kadar ayakta kalamayız...
Veliaht ona sertçe döndü.
-Bu konuda haklısın çünkü hayatta kalacak olsak bile seni öldürürdüm.
İmparator artık korku ya da ihanete karşı tepki vermiyordu. Başına gelecekleri biliyordu.
Bir babanın canını yakacak sözlerdi oysaki bunlar. Gerçi kaç oğul babasından daha yaşlı olabilir ki?
Hem de üç kat...
Veliahta döndüm.
-Şimdi vazgeçme sırası sen de ha? Kılıcını bırak ve biraz daha yaşamana izin vereyim.
-Tsk. Sanki senin önünde boyun eğecekmişim gibi.
Ronald'a döndüm ve onda da tepki yoktu.
Ta ki bir anda Dükün üzerine atlayıp onu kesene kadar. Bedenin kanlar boşanıyordu...
-Dur!
Ariel acı bir çığlık attı ama Ronald dinlemiyordu.
-Veliahtı korumak görevim sonuçta değil mi?
Sonra gözlerini Lucius'a çevirdi.
Dük yerde yatıyordu.
Veliaht iyice köşeye çekilip kendini güvence altına alırken Ronald hızla Lucius'a koştu.
Lloyd'un okları bile ona ulaşmıyordu.
Diğer askerler yardım amacıyla aşağı koştu ve dövüşmeye çalıştılar ama nafile.
Ronald hepsini bir kenarı fırlatıyordu.
Ne kadar ayağı kalkıp tekrar deneseler de bir işe yaramadı...
Bir insan bu kadar güçlü olabilir mi?
Herkesi bir kenarı atarken hepimiz hedefinin Lucius olduğunu düşündük ta ki bir anda yönünü Ariel, Amy ve Lloyd'un olduğu yöne çevirene kadar.
Lloyd olmaz!
Çaresizce izlerken tek yapabildiğim bağırmaktı.
-Yeter artık dur!
Sesimle birlikte durdu ve bana döndü.
Arkasını donup bana gülümsedi ama bu gülümseme sevgiden veya başka birşeyden değildi. Gülümseme de tamamen kötülüğü gördüm...
Karanlık bir aura... Bu tanıdık geliyor.
-Sen! Sen de kimsin!?
Bunun üzerine o durdu... Ronald ya da kim olduğunu bilmediğim o şey.
-Demek birileri anlamaya başlıyor. Tarafsız olmadığım için üzgünüm ama bu vücudun görevlerini yerine getirmeliyim yoksa eğlencesi kalmaz.
-Eğlence mi!? Ne amaçla yapıyorsun!? Yoksa sen de mi başka bir dünyadan geldin?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gerçek Sahip Geri Döndü
Ficción históricaZengin Kont ailesinin tek kızı öldürüldü. Ama onun adına üzülen yoktu. O ona olan nefreti anlamadı. Bir gün gözünü bir hayalet olarak açıncaya kadar. Kendi bedeninin başkası tarafından hareket ettirildiğini gördü ve onun için üzüldü. Ama çok yakında...
