ပိုင်ဆိုင်ချင်တဲ့ ရပ်ဝန်းတစ်ခုအား ပိုင်ဆိုင်ရပါစေသား[Complete]

Part 23❗

Unicode
(Warning!!)

ထည်ဝါ သူ့ကိုထုရိုက်နေတဲ့ ကောင်လေးလက်တွေကိုချုပ်ထားလိုက်သည်။ မသိဘူး သူ့စိတ်ဘာဖြစ်နေလဲမသိဘူး။ အောက်မှာ ဌာနခေါင်းဆောင်တစ်ချို့နဲ့ ဒါရိုက်တာတွေနဲ့စကားပြောရင်း ချူးသက်မေနဲ့သတင်းထွက်တဲ့ကိစ္စကိုတောင် ကောလဟာလကိုမယုံပဲ ကာယကံရှင်ဆီက ထွက်မှယုံဖို့ပြောခဲ့သေးတာ။ မဟုတ်ပါဘူး ပေါ်ပေါ်ထင်ထင်ငြင်းလို့ရပေမယ့် တစ်ဖက်ကမိန်းမသားဖြစ်နေလို့ သူအရမ်း‌မပြောပဲထားလိုက်တာ။ တစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက်ဝင်လာတဲ့အရက်နဲ့အတူ အခန်းရှေ့ကပြန်လှည့်သွားတဲ့ကျောပြင်က အာရုံထဲမှာပေါ်လာသည်။ တစ်ဆက်ထဲ အာရုံထဲပေါ်လာတာက ပါးက‌သွေးကြောမျှင်တွေနဲ့အတူ မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းနဲ့ နှာတံတွေနဲ့အတူ အနီးကပ်ကြည့်ဖူးလိုက်တဲ့ မျက်နှာ။ အားလုံးပြန်သွားပြီး ချူးသက်မေ သူ့အခန်းထဲက ပစ္စည်းတွေယူပြီးပြန်ဆင်းလာတာကိုစောင့်ရတာတောင် စိတ်မရှည်သလို ဖြစ်နေတာ။ အောက်ပြန်ဆင်းလာတဲ့ချူးသက်မေကို ဘရိုင်ယန်စကားပြောနေတာတောင် သူ မစောင့်ပဲ အပေါ်တက်ခဲ့လိုက်တာ။ ကိုယ့်အခန်းကို မဝင်မိပဲ ပိုးသားမြိုင်အခန်းကို လှည့်ဖွင့်နေတာ ဖွင့်လို့မရမှ သူတံခါးခေါက်လိုက်တာ။

ဒီကောင်လေးကို စေ့စေ့ကြည့်လေ သူ့စိတ်တွေက ကြွလာလေလေ။ ပါးစပ်က နေချင်တယ်ဆိုတဲ့ စကားက ဘယ်ကဘယ်လိုထွက်လာမှန်းမသိ။ ချက်ချင်းမချီပြီး မွှေ့ယာပေါ်တင်ကာ အဝတ်တွေဆွဲချွတ်မှ ကောင်လေးက ရုန်းကန်လာတော့သည်။ မရတော့ဘူး ရပ်ပေးလို့မရတော့တဲ့အထိ သူ့စိတ်ကမရတော့ဘူး။ မီးရောင်ဖွေးဖွေးအောက်မှာ ဖြူစွတ်နေတဲ့ကောင်လေးကိုယ်က ရင်ဘတ်ကအစ ပန်းရောင်သန်းနေသည်။

"ပိုးသားမြိုင် ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်း"

ထည်ဝါ စိတ်မရှည်တော့ပေ။ လက်တွေကိုတစ်ဖက်ထဲချုပ်ထားရပြီး ဘောင်းဘီကိုလက်တစ်ဖက်ထဲကချွတ်နေရတာကြောင့်ဖြစ်သည်။ ခက်ခက်ခဲခဲချွတ်လို့ရသွားတဲ့ဘောင်းဘီအောက်က ကွယ်ဝှက်နေတဲ့အရာကို ထည်ဝါမြင်လိုက်ရတော့သည်။

"မင်း ယောက်ျားလေးတောင် ဟုတ်ရဲ့လား"

ကောင်လေးကိုကြည့်လိုက်တော့ မျက်နှာတွေရဲတွတ်နေတော့သည်။ ကောင်လေးအရာက သူနဲ့မယှဉ်နိုင်ပေ။