"ကြန္႔ျမဴ းေရ..ၿပီးၿပီလား.."
"ၿပီးၿပီ..ငါလာၿပီ.."
ေဝယံေခၚေနတာမို႔အခန္းကေနထြက္လိုက္ေတာ့..
"လွလိုက္တာေနာ္.."
"ေျမႇာက္မေနနဲ႔..သြားမယ္.."
"အင္း.."
ကြန္႔ျမဴ းတို႔ေအာက္ဆင္းလာၿပီးဧည့္ခန္းမွာဝင္ထိုင္လိုက္ကာ..
"ေဒၚေလး..သားတို႔သြားေတာ့မယ္ေနာ္.."
"ေအးပါကြယ္..ဂ႐ုစိုက္ၾကဦး.."
"ေဒၚေလးလည္းဂ႐ုစိုက္ပါေနာ္..ေဒၚေလးတစ္ေယာက္တည္းက်န္ခ့ဲမွာဆိုေတာ့သားကစိတ္မခ် ဘူး.."
"အမေလး..စကားတတ္လိုက္တာေနာ္..ဒီေဒၚေလးကိုစိတ္မပူဘဲစိတ္ခ် လက္ခ်သြားၾကပါေနာ္.."
"ဟုတ္က့ဲ..ဒါဆိုသားတို႔ကန္ေတာ့မယ္ေနာ္.."
"ေအးကြယ္.."
ဆိုဖာကဆင္းထိုင္ကာကြန္႔ျမဴ းတို႔ေဒၚေလးကိုကန္ေတာ့လိုက္သည္..
"သမီးကြန္႔ျမဴ း..ဂ႐ုစိုက္ေနာ္.."
"ဟုတ္က့ဲ..ေဒၚေလး..ကြန္႔ျမဴ းကိုခုလိုကူညီေပးလို႔ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္.."
"ရပါတယ္ကြယ္..နွစ္ေယာက္စလံုးလာပါဦး.."
ေဒၚေလးအနားကိုတိုးသြားေတာ့ဖက္လာတာမို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုးကလည္းျပန္ဖက္လိုက္သည္..
"လမ္းခရီးေျဖာင့္ျဖဴ းၾကပါေစကြယ္.."
"ေပးတ့ဲဆုနဲ႔ျပည့္စံုပါေစ..ေဒၚေလး"
ဖက္ထားတာကိုျပန္ခြာလိုက္ႁပီးေတာ့..
"ဒါဆိုသြားေတာ့မယ္ေနာ္.."
"အင္းပါ..ေကာင္းေကာင္းသြားၾက.."
ေဒၚေလးကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီးေတာ့ေလဆိပ္ကိုထြက္လာခ့ဲလိုက္သည္..
ဒီေန႔က ကေလးမထြက္သြားမ့ဲေန႔ဆိုတာကိုသိေတာ့ကြၽန္မႏိုးလာတ့ဲမနက္ခင္းေလးကမသာယာေနခ့ဲေပ..တစ္စကၠန္႔ေလးေတာင္မင္းမ်က္ႏွာေလးကိုမျမင္ရရင္မေနႏိုင္ခ့ဲတ့ဲအန္တီကႏွစ္ေတြနဲ႔ခ်ီၿပီးမျမင္ရရင္ဘယ္လိုမ်ားျဖစ္ေနမလဲဘဲဒါေပမ့ဲကံေကာင္းခ့ဲတာတစ္ခုကမင္းမ်င္ႏွာေလးကိုေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ျမင္ရဖို႔အခြင့္အေရးရခဲ့ၿပီထင္တယ္..ဟိုေကာင္ေလးဖုန္းဆက္လာခ့ဲတာေၾကာင့္ကေလးမတို႔ထက္အရင္ကေလးမ မသိေအာင္ေလဆိပ္မွာလာေစာင့္ေနသည္..
လာပါၿပီ..ေတြ႔ေနက်လိုကေလးပံုစံမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲဒီတစ္ခါဝတ္ထားတ့ဲအဝတ္အစားေတြက ကေလးမကိုလူႀကီးဆန္ေစခ့ဲသည္..မ်က္ႏွာေလးကအရင္ကေလာက္လန္းဆန္းမေနခ့ဲေပမ့ဲၾကည့္လို႔ေကာင္းေနေသးသည္ကြၽန္မကေလးမကိုမျမင္တ့ဲေနရာတစ္ေနရာကေနၾကည့္ၿပီးေတာ့မ်က္ရည္ေတြလည္းက်ေနခ့ဲမိသည္ဒါကိုကေလးမကသိမည္မထင္ပါကေလးမကေတာ့ေလဆိပ္ထဲဝင္ၿပီးေလယာဥ္ေပၚတက္သြားခ့ဲျပီေလ..ႏႈတ္ဆက္ခ့ဲပါတယ္..မင္းအျမဲေပ်ာ္ရႊင္ေနပါ..မင္းအျပံဳးေလးေတြပိုလန္းဆန္းလာပါေစေနာ္..
YOU ARE READING
အန္တီ့အလိုေတာ္က်
Romanceကြန္႔ျမဴ းကအန္တီ့အလိုေတာ္က်လိုက္ရမ့ဲအ႐ုပ္သာသာဘဲလား..အန္တီ Unicode ကွန့်မြူ းကအန်တီ့အလိုတော်ကျလိုက်ရမ့ဲအရုပ်သာသာဘဲလား..အန်တီ
