ဆောင်းရာသီကအရင်ကလိုမဟုတ်တော့ဘဲမနက်ပိုင်းတွေဆိုအရမ်းအေးလာသည်ဒါပေမ့ဲခုတော့နွေးနွေးလေးဖြစ်နေသည်မို့မျက်စိဖွင့်ကာကြည့်လိုက်တော့ကလေးမကကျွန်မနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ဘက်လှည့်လျှက်ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ကာတင်းကြပ်စွာဖက်ပြီးစောင်အထူကြီးထဲမှာကွေးကွေးလေးကျွန်မနဲ့အတူအိပ်နေသည်မို့ကျေနပ်စွာပြုံးလိုက်မိပြန်သည်ခုလိုပုံလေးကမသိရင်ချစ်သူတွေအတိုင်းဘဲအရမ်းကြည်နူးဖို့ကောင်းတယ်ချစ်သူတွေမဟုတ်ပေမ့ဲလည်းအခုလိုလေးတူတူအိပ်ပြီးမနက်မိုးလင်းလို့ကိုယ်ချစ်တ့ဲသူလေးရဲ့မျက်နှာကိုမြင်လိုက်ရတာကအေးပါတယ်ဆိုတ့ဲဆောင်းရာသီထက်ပိုအေးချမ်းသည်..ကျွန်မကလေးမရဲ့ခေါင်းလေးကိုအသာကိုင်လိုက်ပြီးရင်ခွင်ထဲထည့်ကာဖက်လိုက်မိတော့ရင်ခွင်ထဲပိုတိုးဝင်ပြီးဖက်တွယ်လာသည်..ကျွန်မအတော်ကြာအ့ဲလိုနေနေရင်းကလေးမကျောင်းတက်ဖို့ကိုသတိရမိသွားတော့စားပွဲပေါ်ကနာရီကိုလှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး..
"ကလေးမ..ကလေးမ..ထတော့.."
"ဟင်း..အန်တီကလည်းအိပ်နေတာကို.."
ရင်ခွင်ထဲကနေမျက်လုံးမဖွင့်ဘဲပြောလာသည်မို့..
"တို့ကိုလွှတ်ဦး.."
"ခဏလေးပြန်အိပ်ပါရစေဦး..အန်တီ့ကိုဖက်အိပ်ရတာနွေးနေတာဘဲ.."
"မရဘူးနော်..ကျောင်းတက်ရမယ်လေ.."
"ကွန့်မြူ းခဏလေးဘဲပြန်ဖက်အိပ်ချင်လို့ပါ.."
"မရဘူး..တို့ကိုလွှတ်တော့.."
ကျွန်မအတင်းတွန်းဖယ်ပြီးထလိုက်တော့ကလေးမကဟိုဘက်လှည့်ပြီးစောင်ခြုံ ပြီးပြန်အိပ်နေပြန်သည်..
"ဟာ..ဒီကလေးမတော့..ထတော့လို့.."
"ခဏလေးဘဲအိပ်ချင်လို့ပါ..အန်တီရယ်.."
"ကွန့်မြူ းခြယ်..တို့စိတ်တိုလာပြီ.."
ကလေးမကချက်ချင်းထ ထိုင်ပြီးကျွန်မဘက်လှည့်လာတာနဲ့ကျွန်မကိုတွန်းလှဲလိုက်ကာအပေါ်ကအုပ်မိုးလိုက်တာမို့ကျွန်မလန့်သွားမိသည်..
"ဘာ..ဘာလုပ်တာလဲ..ဖယ်.."
"အန်တီအရမ်းဆူလွန်းတယ်..ကွန့်မြူ းစိတ်တိုလာပြီနော်.."
"မင်းကျောင်းတက်ရမှာမို့နှိုးတာလေ..ခုတော့ဖယ်ဦး.."
"မဖယ်ဘူး.."
ကလေးမကတစ်ဖြေးဖြေးမျက်နှာနားကပ်လာတာမို့မနက်ခင်းကြီးမှာလူကချွေးပြန်ရသည်..အတင်းရုန်းထတော့လည်းအပေါ်ကနေဖိထားသည်မို့ထလို့မရပေ..
VOUS LISEZ
အန္တီ့အလိုေတာ္က်
Roman d'amourကြန္႔ျမဴ းကအန္တီ့အလိုေတာ္က်လိုက္ရမ့ဲအ႐ုပ္သာသာဘဲလား..အန္တီ Unicode ကွန့်မြူ းကအန်တီ့အလိုတော်ကျလိုက်ရမ့ဲအရုပ်သာသာဘဲလား..အန်တီ
