အန္တီ့အလိုေတာ္က်

The End(Unicode)

ကွန့်မြူ းဒီမနက်အန်တီထက်အစောကြီးနိုးတာမို့ကိုယ်လက်သန့်စင်ပြီးတာနဲ့အောက်ထပ်ဆင်းလာပြီးအန်တီ့အတွက်မနက်စာပြန်ပေးနေခ့ဲသည်ဒီနေ့တော့အန်တီ့အတွက်ဆန်ပြုတ်ပါပြုတ်ထားပေးလိုက်သည်..မနက်စာတွေပြင်ပြီးသည်အထိအန်တီကမနိုးလာသည်မို့နိုူးဖို့အတွက်အပေါ်ကိုပြန်တက်ပြီးအခန်းထဲဝင်တော့အန်တီကစောင်အထူကြီးထဲမှာကွေးကွေးလေးအိပ်နေခ့ဲသည်လေ..ချစ်စရာကောင်းလိုက်တာများအသည်းယားပြီးကလိကလိတောင်ဖြစ်မိသည်..ကုတင်မှာတစ်စောင်းဝင်ထိုင်လိုက်ပြီးအိပ်ပုတ်ကြီးနေတ့ဲအန်တီ့ကိုနိူးရတော့သည်..

"အမျိုးသမီးရေ..ထတော့လေ.."
"ဟင်း..မထချင်သေးဘူး..အရမ်းအိပ်ချင်နေတယ်.."
"မရဘူးလေ..ထတော့.."

အန်တီကမျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ပြီးဆူပုတ်ပုတ်နဲ့..

"မင်းကြောင့်အရမ်းပင်ပန်းထားတယ်ဆိုတာသိရဲ့လား.."
"သိပါတယ်..ဒါပေမ့ဲဆက်အိပ်နေရင်နေ့လယ်ရောက်သွားလိမ့်မယ်..ထတော့နော်.."
"မထချင်သေးဘူးရယ်..ကိုယ်လက်တွေနာနေတာဘဲ.."
"အ့ဲဒါကြောင့်လန်းသွားအောင်ရေချိုးလိုက်လေ..ဒါပြီးရင်ဆေးသောက်ပြီးပြန်နားပေါ့.."
"ဟင့်အင်း..ခဏအိပ်ဦးမယ်.."
"အမျိုးသမီး.."
"လာအော်မနေနဲ့နော်.."
"ဒါဆိုထတော့လို့.."
"ဘာဖြစ်နေတာလဲ..လူကိုအတင်းဘဲနိူးနေတာ.."

အန်တီကရင်ဘတ်အထိစောင်လေးနဲ့ပတ်ထားပြီးစိတ်ဆိုးဆိုးနဲ့ထထိုင်လာကာ..

"မထချင်သေးပါဘူးဆို.."
"ဆက်အိပ်နေရင်အ့ဲလိုဘဲပင်ပန်းနေမှာလေ.."
"ဒါဆိုလည်းဖယ်.."

အန်တီကကွန့်မြူ းကိုအတင်းတွန်းတာမို့မတ်တပ်ထရပ်လိုက်တော့ကုတင်ပေါ်ကစိတ်ဆိုးဆိုးနဲ့ဆင်းလာတ့ဲအမျိုးသမီးက..

"အာ့.."
"အမျိုးသမီး.."

ကလေးမကိုစိတ်ဆိုးတာနဲ့ကုတင်ပေါ်ကအကြမ်းဆင်းလိုက်တော့စူးကနဲ့ထိုးအောင့်လာတ့ဲအောက်ပိုင်းကနာကျင်မှုကြောင့်လူကပျော့ခွေကာမျက်ရည်ပါကျလာမိသည်..

"အောက်ဘက်ကနာလို့မလား..ချီပေးမယ်.."
"ဖယ်..မထိနဲ့.."

ဒီလောက်တောင်နာနေလို့ယိုင်သွားတာတောင်သူမကိုနိူးလို့စိတ်ဆိုးနေတ့ဲအန်တီကတကယ့်ကလေးလေးဘဲ..