အန္တီ့အလိုေတာ္က်

Extra(Unicode)

ဒီနေ့ကြီးကြီးတို့ပြန်ရောက်နေပြီမို့ကွန့်မြူ းအလုပ်လည်းပိတ်တာနဲ့အန်တီ့ကိုမားကတ်ခေါ်ပြီးဈေးဝယ်ထွက်ကြဖို့စီစဉ်ထားကြသည်ကွန့်မြူ းကကော်လံလက်ရှည်အမဲနဲ့ဘောင်းဘီအမဲအပွကိုလိုက်ဖက်စွာဝတ်ဆင်ထားပြီးအန်တီ့ကိုဧည့်ခန်းမှာထိုင်စောင့်နေသည်မှာကြာလေပြီအန်တီကဘာတွေများလုပ်နေလို့ကြာနေမှန်းကိုမသိပေ..ကွန့်မြူ းစောင့်ရတာကြာပြီမို့အန်တီ့ကိုခေါ်ဖို့အပေါ်ထပ်ကိုတက်လာခ့ဲလိုက်သည်..

ဒေါက်..ဒေါက်..

"အမျိုးသမီးရေ.."
"ဝင်ခ့ဲလေ.."

ကွန့်မြူ းတံခါးဖွင့်ပြီးဝင်သွားတော့မှန်တင်ခုံရှေ့မှာထိုင်ပြီးပြင်နေတုန်း..

"အမျိုးသမီး..ဘာလို့ကြာနေတာလဲ.."
"အလှပြင်နေလို့လေ.."
"အများကြီးပြင်စရာမှမလိုတာ.."
"အန်တီလှနေမှကလေးမမျက်နှာရမှာပေါ့.."
"အပြောနဲ့ခြွေနေတယ်နော်.."
"တကယ်ပြောတာပါ..မယုံရင်ကြည့်.."

အန်တီကချက်ချင်းမတ်တပ်ထရပ်ပြလာတာမို့သေချာကြည့်လိုက်တော့စစ်စိမ်းရောင်ချိတ်ဝတ်စုံကိုခန္ဓာကိုယ်သေးသေးလေးနဲ့လိုက်အောင်ဝတ်ဆင်ထားသည်မို့အကြည့်တွေကမလွှတ်နိုင်တော့ပေ..

"မျက်လုံးတွေလူမှာလာပြေးကပ်နေဦးမယ်.."
"အမျိုးသမီးကလှတာကိုး.."
"အန်တီလှတာကလေးမအတွက်ဘဲလေ.."
"ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ.."

ကွန့်မြူ းကအန်တီ့ကိုယ်လေးခါးက​နေဖက်လိုက်ပြီး..

"မွ.."
"ဟာ.."
"ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲလို့..
"ဘာကိုလဲ.."
"အမျိုးသမီးအရမ်းလှနေတော့ဘယ်သူမှမတွေ့အောင်ဖွက်ထားချင်နေပြီလို့..ဘယ်လိုလုပ်မလဲ.."
"ဘယ်လိုမှမလုပ်နဲ့..အန်တီက ကလေးမအပိုင်ဘဲ.."

အန်တီကပါးကိုဖျစ်ညစ်လာပြီးဆိုလာသည်မို့..

"အမျိုးသမီးကကွန့်မြူ းမူပိုင်ဆိုတာသိပေမ့ဲလည်းချစ်လို့မဝနေပြန်ဘူး.."
"ကလေးမကလေ..အရမ်းအချစ်ပိုအောင်ပြောတက်တယ်.."
"ဒါပေါ့..အမျိုးသမီးလေးရဲ့.."
"အင်းပါ.."
"ပြင်လို့ပြီးပြီလား.."
"အင်း..ပြီးပြီ.."
"ဒါဆိုကားသွားထုတ်လိုက်မယ်..လိုက်ဆင်းခ့ဲနော်.."
"အင်း.."