Unlawful Destiny

Simula

—
Mature scenes ahead.
—

"Do we really have to move, Mom?" pagtatanong ko sa aking ina.

"Yes, Matthew and I have talked about this. We'll be living with them now that we're engaged." sagot niya sa akin.

Kasalukuyan akong nagbabalot ng gamit ko ngayon dahil napagpasiyahan ni mommy at ng kaniyang bagong fiancé na tumira na sila magkasama. I mean, why can't we just live here at ang fiancé niya ang mag-adjust.

I'll miss this home so much, even though technically I didn't grow up here. We just moved from California after my father died.

I guess I just have to support whatever it is that's gonna make my Mom happy. We've been through so much shit, she deserves a man that will give her that. Even if it's no longer my dad.

Ilang oras pa ang nakalipas at natapos na kami sa pag-aayos ng gamit na dadalhin namin. Nilagay na rin namin ito sa sasakyan at saka nag-drive si mommy papunta sa destinasyon namin.

Maganda rin naman ang pamumuhay namin ni mommy dito sa Batangas. May magandang lifestyle kami dahil sa naipundar ng aking ama bago siya pumanaw. Si mommy na ang nagpatuloy no'n, kaming dalawa ang nagtuloy ng legacy ni daddy.

Pagkatapos ng dalawang oras ay narating namin ang isang entrance ng village.

"McKinley Hill Village"

Nang makapasok kami ay bumungad ang malalaking mansyon na nakatayo sa village na ito. Mukha itong exclusive at hindi gaanong populated.

Pumasok si mommy sa isang malawak na driveway bago huminto, "We're here."

Bumungad sa amin ang mga tauhang naka-uniporme at kinuha ang mga dala naming gamit. Ibinigay ni mommy ang susi ng sasakyan niya sa valet.

Pumasok kami sa isang napakalaking bahay, mas malaki pa sa iniwang bahay namin ni mommy. Mukhang old money ang mansyon na ito.

"You must be Adaline, it's so nice to finally meet you. I'm Matthew Alvarez." pormal na bati sakin ng fiancé ni mommy.

Nginitian ko siya at kinamayan. I think he's okay, he's seems like a good man. May tiwala ako sa taste ni mommy sa isang lalaki. My father was a living proof.

Nilibot ko ang bahay nila at umabot ako sa living room. Nakita ko ang isang picture frame, si Matthew ito at may kasama siyang isang teenager na lalaki. Sino naman kaya ito?

"Ma'am, lunch is prepared. Would you like me to accompany you to the dining room?" tanong ng isa nilang maid sa amin.

Nagpunta na kami sa dining area ng bahay nila at nag-serve ng iba't ibang putahe ang maid nila. Maski ang kusina nila ay sumisigaw ng class.

"I'm sad that Niccolo won't be able to join us." sabi ni Matthew.

Niccolo? Who's Niccolo? Is he the young boy at the picture?

"I haven't told her about your son yet." wika ni mommy.

"Niccolo is my only son, if you're wondering hija." nakangiting sagot ni Matthew. "He's 24 years old, I'm guessing he's about 3 years older than you?" pagtatanong niya.

He's 24 yet he looks way young in that picture. Maybe he doesn't have any recent photos.

"Yes, sir. I'm 21 years old." pormal na tugon ko.

"Oh please, don't call me sir hija. Call me Tito Matthew, or Dad if you're comfortable with that." no, I'm not comfortable with calling you Dad.

No one can replace my dad.