She Loves Me More

Chapter 23

LANCE

Nasa study table ako sa aking kuwarto. Pinag-aaralan ko ang kasong bibigyan ko ng summation defense within the week. I was trying my best to act normal. I was alone and expecting my life to become what it used to be. Nakakalimutan ang lahat kapag trabaho na ang kaharap na para bang nakakulong lamang sa isang kahon.

But this time, it's doesn't work anymore. Hindi mapako-pako ang konsentrasyon ko sa aking ginagawa. Ang mga sandaling ginugol ko kanina kasama si Ms. Bartolome sa game arcade at sa pagbili ng aso ay maya't mayang umuukopa ng parte sa aking isipan.

Napapangiti ako kapag naalala ko ang masaya niyang mukha, ang mga sandaling naasar siya at ang mga oras na napakabilis niyang pangitiin.

I'm fully aware that she's bringing back another portion of my old self, kung saan isa sa mga bagay na nakakapagpaganda ng araw ko akin ay ang makapagpasaya ng mga tao sa aking paligid. I could feel again that kind of unexplainable relief and satisfaction whenever I see someone smiling.

I'm starting to long for lightness and brightness. Sa tuwing naiisip ko ang firm, it's not the stress, works and pressure that comes first. Instead I could imagine brightness, happy faces, smiles and the innocent face of Ms. Bartolome.

This great feeling is pushing me to openly return to who I used to be. Ngunit nandiyan pa rin ang malakas na pwersang humihila sa akin pabalik. The old Lance shouldn't come back again. Hindi na ito nababagay sa kung ano ako at sa kung ano ang meron ako ngayon. But if I also remain who I am today, I'll have difficulty connecting to Ms. Bartolome.

I'm totally confused. Happy but hesitant. Brave but coward. I don't really have an answer yet to what I want. Lahat ay pwedeng maging seryoso o mauwi sa laro. I'm cautious not to get blinded by this emotional circus so I won't end up being selfless again.

Ms. Bartolome is young and could still misunderstood her own feelings. And at my age I should be looking for someone whom I could marry and not be a first boyfriend of someone else. Gusto ko siya pero hindi ko pa siya gaanong kilala. I'm also aware that there's a misfit going on between us. Maraming what if and what if not... kaya imbes na pagplanuhan ko ang mga dapat mangyari I better rely on the saying 'come what may'.

No plan. No admission... and let our mutual feelings lead us to wherever it is headed.

I'm not acting my age? I know. I'm like a teenager freak trying to win the interest of the woman I like. Pero anong magagawa ko? Kung pagbibigyan ko ang diskarteng naayon sa edad ko, maybe Kristina ended up in my bed already. This is how I play pero ito ang larong di ko kayang gawin sa kanya.

Sinarado ko ang librong aking binabasa. Nahiga ako sa kama at minasahe ang gitna ng aking mga mata. I wanted to rest my mind upang ibalik ang konsentrasyon sa aking ginagawa.

Tumagilid ako sa kaliwa to find a comfortable position.

Blangkong tinitigan ko ang unan sa aking tabi... Until I start seeing Ms. Bartolome lying beside me. She's giving me her sweetest smile while her innocent eyes intently staring at me. Hinahaplos ng malambot niyang kamay ang aking pisngi.