Bölüm 19

1.3K 56 0
                                    

GÖKTUĞ YİGİT

Ada bizi olduğumuz parktan, arabasıyla eve getirmişti.
Gökmen yorulduğu için arabada uyuya kalmıştı,Ada onu kucaklamaya çalışınca engel oldum.

-Ben taşırım,sen yorulma.

-Gel o zaman,benim odama yatıralım.

O önden gidip kapıları açmıştı,ben de peşinden giderek Gökmen'i odadaki yatağa yatırdım.Gökmen'i öpüp çekilince,Ada da Gökmen'i öpüp saçlarını okşamıştı.
Onunla uğraşmak için,parkta söylediklerini tekrarladım.

-Demek abisiyle evlendikten sonra velayetini alacağın çocuk.
Peki abisinin bundan haberi var mı?Evleneceğinizden yani.

-Şey,kadın bırakıp gitsin diye dedim.Yalandan yani.

Keşke gerçek olsa.

-Bir yalan, ancak bu kadar güzel olabilir.

Ne diyeceğini bilemediği ağzını açıp kapaması dan belliydi,yanakları da al al olmuştu.Bir insana her şey bu kadar yakışırmı ya.Daha fazla utanmaması için konuyu değiştirdim.

-Her şey bir yana,yaptıkların için teşekkür ederim.

-Duymamış olayım, Gökmen benim de kardeşim sayılır.Kim olsa aynısını yapardı.
Hadi aşağıya inelim de Gökmen sese uyanmasın.

-Tamam,inelim.

Aşağıya indiğimizde yengem ve çocukların yanyana oturup konuştuğunu gördük.
Yengem ayağa kalkıp yanımıza geldi.

-Oğlum,İyimisin?
Gökmen, Gökmen nasıl?

-İyi yenge merak etme.Yorulmuş uyuyor.

-Neden gelmiş peki bir şey söyledi mi?

Benden önce Ada konuştu.

-Özledim,oğlumu istiyorum diyordu.

-Velayalet davası falan açmaz değil mi?

-Merak etme anne,Ada ona bunu yaparsa neler olacağını gösterdi.

-O sadece basit bir tokattı,dua etsin Gökmen yanındaydı.

Onun bu sinirli ve tatlı haline bakıp tebessüm ettim,diğerlerine baktığımda da benden farksız olmadıklarını gördüm.

-Neye gülüyorsunuz siz?

-Kız cimcime,sen neymişsin be.Kuzenim olduğunu bilmesem kardeşimsin derim.
Aynı ben.

-Aman Allah korusun bir sana daha katlamayız.

-Neyi varmış Ali'nin,gayette çekilir.

-Vallaha mı?

-Vallaha.

İkilinin konuşmasını dinliyor,bakışlarımız ikisi arasında dönüp duruyordu.Benim gözlerimde ikilinin arasında ki bu sevgi patlamasından dolayı kısılıyordu.
Her ne kadar kuzeni ve kuzenim olsa da kıskanıyordum.
Ali annesine dönüp konuştu.

-Anne bu yaştan sonra da,bu kızın süt kardeşim olabileceğini söyle.Çünkü tam allından öpeceğim,zor tutuyorum kendimi.

Onun bu dediğine herkes gülse de ben tebkisiz duruyordum.
Artık nasıl bakıyorsam gülen yüzü düştü.

-Niye öyle bakıyorsun oğlum?

-Nasıl bakıyorum?

-Öldürmek istiyorsun da bir şey engelliyor gibi.
Kuzenimi de benden kıskanmazsın ya,kardeşim gibi lan o benim.

-Yok öyle bir şey.

Bu sefer hepsi bir olmuş bana gülüyordu,Ada ise beni yüzünde anlamdıramadığım bir tebessüm ile izliyordu.
Keşke zaman şuan da dursa.

KİMSİN SENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin