Bölüm 20

1.2K 50 1
                                    

ADA ASENA ÇINAR

-Anne bu yaştan sonra da,bu kızın süt kardeşim olabileceğini söyle.Çünkü tam allından öpeceğim,zor tutuyorum kendimi.

Ali'nin dediği şey içimi ısıtmış,beni mutlu etmişti.
Onun bu dediğine herkes gülmüş Göktuğ ise tebkisiz kalmıştı.

-Niye öyle bakıyorsun oğlum?

-Nasıl bakıyorum?

-Öldürmek istiyorsun da bir şey engelliyor gibi.
Kuzenimi de benden kıskanmazsın ya,kardeşim gibi lan o benim.

-Yok öyle bir şey.

Göktuğ'un beni kıskanıyor olması içimde anlamdıramadım bir duyguyu serbest bırakmış gibiydi, çünkü daha önce böyle bir şey hissetmemiştim.
Göktuğ'a bakınca onun da benden farksız olmadığını gördüm,bakışlarımın üzerinde fazla durduğunu fark edince başka yerlere bakmaya başladım.
Burası sıcak mı olmuştu ne.
Yol yorgunu oldukları aklıma gelince alnıma vurdum.

-Ayy,açmısınız?
Aklıma daha yeni geldi,kusura bakmayın.

-Ne kusuru cimcime,o olaydan sonra biz de de yemek düşünecek hal mi vardı.Boşver.

-Olur mu öyle şey,yemekten önce duş falan alın isterseniz.Ben de yemek yaparım o zamana kadar.

Üçü de birden kendilerini koklamaya başladılar.

-Lan Göktuğ kokuyormuyum?

-Yok,ben kokuyormuyum?Doruk !

-Yok oğlum,ben peki.Ben kokuyormuyum?

-Ne yapıyorsunuz?

-Duş alın diyince kokuyoruz herhalde dedik.

Doruk'u bunu demesiyle gülmeye başladım.

-Yok yorgunusunuz,duş alında yorgunluğunu üstümüzden atın diye dedim.
Hdhdbdkdns,siz de K-9 'a döndünüz birden.

Bu sefer de hepimiz beraber güldük.

Onlar duş almak için yukarıya çıkmış ben de teyzemle yemek yapmaya başlamıştım.
Biz yemekleri yapıp bitirmişken onlarda sırayla inmeye başlamıştı,en son gelen ise kucağında Gökmen ile gelen Göktuğ oldu.
Kuzenlerim diye demiyorum ama hepsi ayrı yakışıklıydı.

-Yemekler hazır,birazdan sofrayı kurarız.

Bunu duyan Gökmen koşarak yanıma geldi, kucağıma alıp yanaklarını öptüm.

-Ben de yardım edeceğim Ada.

-Tamam yakışıklım,hadi gel.

Ben tam diğerleri yardım etmiyor diye söylenecekken,beni utandıracak o sihirli kelime duyuldu.

-Biz de yardım edelim.

Ali kendi kendine söylenirken benden başka kimse onu duymamıştı.

-Şuna bak,kızın gözüne girmek için yapmıcağı şey yok.

-Alii.

-Neee yalan mı gözüne gircek diye bunlar.Hem o söylemese ben söylicektim.

-Kıskanma,hem senin benim gözüme girmeye ihtiyacın mı var?

-Yok mu?

-Yok.

Hızlıca mutfağa girince bir şey oldu sanıp ben de peşinden girdim.
Dediği şeyle gülmeye başladım.

-Anne,bizim gerçekten de Ada'yı bir şekilde kardeşimiz yapmamız lazım.

Gırgır şamata sofrayı kurmuş yemeklerimizi yemiştik,bunun üzerine güzel bir kahve gider diyerek Gökmen hariç hepimize kahve yapmıştım.
Kahveleri dağıtırken en sona Göktuğ kalmıştı.
Ona uzattığım kahveyi alırken söylediği şey hem yanaklarımı kızartmış hem de kalbimin ritmini değiştirmişti.

-İnşallah,en kısa zamanda tuzlusunu içmekte nasip olur.

Ali'nin söylemesiyle,bunu sadece benim duymadığımı anlamış oldum.

-Dikkat et de zehirlisi nasip olmasın.

KİMSİN SENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin