KİMSİN SEN

Bölüm 54

ADA ASENA ÇINAR

Şuan annemlerin evinin kapısında bir ileri bir geri gidiyor, heyecandan kapıyı çalamıyordum.Verecekleri tepkileri bilmemek de biraz korkutuyordu.
Sonunda heyecanımı biraz dizginleyip zile bastım,kapıyı anlaştığımız gibi Göktuğ açmıştı.
Beni hemen kollarının arasına alıp, başımın üstüne öpücük kondurdu.

-Nasılsın?

-Ortaya karışık,sen?

Kısacık sarılmış, başımın üstünü öpmüştü.

-Şimdi çok daha  iyiyim.

-Herkes içeride mi?

-Evet.

-Hadi girelim o zaman.

Bismillah deyip içeriye girdik.

-Kim gelmiş, Göktuğ?

Göktuğ'un cevap vermesine kalmadan, salona giriş yapmıştık.Babam cevap alamayıp arkasına dönünce,önce Göktuğ'a bakmış sonra bakışlarını bana çevirmiş öyle kalmıştı.
Babamın donup kaldığını gören ev halkı da, babamın baktığı yere bakmış ve beni görmüşlerdi.
Kimi donup kalmış,kimi de bir şeyler söylemek için ağzını açıp kapatmıştı.
Ben onlara onlar bana bakıyorken bu döngüyü merdivenlerden inerek,adımı seslenip kucağıma koşan Gökmen bozmuştu.

-Adaaa!

-Canım.

Kollarımı küçük bedenine sarıp sarmalamıştım,

-Sen,hani annemin yanına gitmiştin?annemi de getirdin mi?

Gökmen'e cevap vermemi engelleyen,Ali abimin ayağa fırlamasıydı.Bana bir kaç adım atıp durmuştu, Göktuğ Gökmen'i kollarımdan alıp yukarıya göndermişti.

-Güzellimm.

-Abi.

-Abisinin gülü,sana sarılmayacağım.Bu sefer biraz daha fazla kalsan olur mu?
Bu rüya bugün biraz uzun olsun.

Abim konuştukça ben ağlıyordum, rüyada olduğunu sanıyordu.

-Abi, buradayım.Rüya değil.

-Hep aynı şeyi söylüyorsun.

Aramızda bıraktığı mesafeyi kapatıp,sarılmış,yüzünü öpmüştüm.

-Gerçek olmazsam,sana böyle sarılıp öpebilirmiydim?

-Gerçeksin.

-Gerçeğim.

O da kollarını bana sarmış, göz yaşları içinde yüzümü gözümü öpmüş koklamıştı.
Ondan zar zor ayrılıp Doruk abimin yanına gitmiştim.

-Ab..

Abi dememi beklememiş,oturduğu koltuktan kalkıp kollarını belime sarmıştı.

-Sen...Ben inanamıyorum,nasıl olur?

-Her şeyi anlatacağım merak etmeyin.

Belimi daha sıkı sarmış, aynı Ali abim gibi öpüp koklamıştı.
Ondan da ayrılıp,babamın yanına gitmek için ona döndüm.Ben yanına gitmeden o bana gelmiş,sıkıca sarılmıştı.Başıma sayısız öpücük kondurmuş,en son da yanaklarımı öpüp bırakmıştı.Sıra annemdeydi,annemi bilerek en sona bırakmıştım.

-Anne.

Annem seslenmek ile irkilmiş,ayağa kalkmıştı.Şoku atlatamamıştı anlaşılan.O da herkes gibi sarılmış, öpmüş,koklamıştı.Bir eli yüzümdeyken, diğer eli saçlarımı okşuyordu.

-Annem, güzel kızım.Nerelerdendin sen? Böyle bir şey nasıl olur anlamıyorum.

-Oturun lütfen anlatacağım,sizi istemeden de olsa üzdüğüm için özür dilerim ama görevim gereği bunu yapmak zorundaydım.