KİMSİN SEN

Bölüm 52

ADA ASENA ÇINAR

Göktuğ şaşkınlığını üstünden atıp kendine gelince,getirttiğimiz takımı giymişti.
Göktuğ'un giyinmesiyle Ekin'e haber vermiştik,Ekin yanında imam ve Yıldırım Yarbay içeriye girmişlerdi.
Ekin yanında getirdiği örtüyü yere sermiş, biz de üstüne oturmuştuk.
Benim şahidim Ekin iken Göktuğ'un şahidi Yıldırım Yarbay olmuştu.
İmam nikahımızı kıymıştı ve Göktuğ mehir olarak bana Amasya'da ki elma bahçesini vermişti.
İmam ve şahitler çıkınca odada yine baş başa kalmıştık,o benim ben onun gözlerine uzun uzun bakmıştım.
İki yanağımı tutup, dudağım hariç yüzümün her yerini öpmüş sonra da sarılmıştı.Ben de sarılışına karşılık verip kafamı göğüsüne yaslamıştım.

-Seni sevdiğimi anladığımdan beri bu anı bekliyordum.Senin öldüğünü sandığım gün,sana sarılamadım diye toprağına sarılmıştım.Sanki toprak sen kokuyordu.

-Biliyorum,o gün oradaydım.İnan o gün yanınıza..yanına gelmemek için kendimle büyük bir savaşa girmiştim.

Kokumu içine çekerken ben de kokusunu solumustum.

-Toprak ben kokuyormuydu bilmem ama sen toprak kokuyorsun.
Barut kokusuyla karışmış olsa da ben alıyorum.

Bir süre bir şey demesini beklemiştim ama o bir şey söylemeyi bırak hareket bile etmemişti,kafamı göğüsünden çekip yüzüne baktığımda gözlerinin kapalı olduğunu gördüm.
Yok artık! Uyumuştu bu adam.Ben kollarından çıkarken o da irkilip gözlerini açmıştı.

-Uyuduğuna inanamıyorum!

-Kusura bakma ama tüm suç kokunda.

-Kokumda mı?

-Evet,çok güzel ve yatıştırıcı bir kokun var.

Söyleyecek bir şey bulamadığım için susmuştum.

-Biz böyle kimseye söylemeden evlendik ama amcamlar kızmasın?

-Yapacak bir şey yok,kızarlarsa kızsınlar.

-Hadi o zaman gidip amcamları görelim,seni görünce gözlerine inanamıyacaklar.

-Yarın abimlerin doğum günü,yarın karşılarına çıksam daha iyi olur.Doğum günü sürprizi gibi olur.

-Sen nasıl istersen.

-Sadece bizimkilere asker olduğumu ve göreve gittiğimi söyleyeceğim, arkadaşlarıma da kaçırıldığımı falan söyleyeceğim.

-Kimdeye söylemeyiz merak etme.

-Biliyorum,Gökmen nasıl? Büyümüştür şimdi.

-İyi merak etme,koca adam oldu.Ona da söyleyecekmiyiz? Çocuk sonuçta ağzından kaçıra bilir.

Bu dediğine sadece gülmüştüm,çünkü okula baskın yapıldığı zaman beni görmesine rağmen kimseye bir şey söylememiş sırrımı saklamıştı.Göktuğ neden güldüğümü anlamaya çalışır şekilde yüzüme bakıyordu.

-Ne dedim şimdi ben,neye gülüyorsun?

-Gökmen sadece bir çocuk değil, gördüğüm en akıllı çocuk.

-Niye böyle bir şey söyledin ki şimdi, anlayamadım?

-Evdekilere her şeyi anlatınca anlarsın.

-Eee,ne yapıyoruz şimdi?

-Sen eve gidiyorsun,ben de komutanlarıma rapor verip silah arkadaşlarımı görmeye gideceğim.
Hepsini ayrı ayrı özledim,sonraki günler bizim nasıl olsa.

Beni bırakmak istemese de kararıma saygı duymuş bir şey dememişti.
Ayağa kalkmaya o da kalkmış,kollarını bana sarmıştı.

-Hiç ayrılasım yok senden.

-Yarın yine beraberiz.

Tekrar dudağım hariç yüzümün her yerini öpmüştü.

-Dudaklarını neden öpmediğimi merak etmiyor musun?

Sorduğu soruyla gözlerimi,gözlerinden kaçırmış başka yerlere bakmıştım.Bu adamda uyanma yokmuydu!
Cevap vermeyeceğimi anlamış olmalı ki konuşmaya devam etti.

-Çünkü,öpersem bir daha bırakamamaktan korkuyorum.

Dediği şeyle gözlerim kocaman açılmış,kollarının arasından çıkmıştım.Yüzüne bakmadan "görüşürüz"deyip odadan çıkmıştım,ardımdan da onun kahkaha sesleri geliyordu.kafamı kaldırmamla Ekin'i karşımda görmüştüm.

-Ada, iyi misin?

-Evet de neden?

-Yanakların falan kızarmış.

Ellerim hemen yanaklarımı bulmuştu,kızarır tabi.Hayatımda ilk defa bu kadar utanmıştım.

-Sen boşver beni,anını aradın mı?

-Evet, hâlâ buradalarmış.Adres attı bekliyorlar.

-Tamam, üstümü değiştirip rapor vereyim çıkarım.Sen adresi bana söyle.

-Ben gelmiyormuyum?

-Hayır,siz sonra kavuşursunuz.Tek gitmem daha iyi olur.

-Tamam,Ada.

Ensesine bir tane vurdum.

-Abla diyeceksin demedim mi?

-Arada bir yaş var!

-Olsun.

-He he tamam derim hadi git sen.

-Sen dua et işim var,yoksa sana yapacağımı bilirdim.

-Eee oldu o zaman görüşürüz.

Ekin arkasına bakmadan çıkıp gitmişti.