Bölüm 64

251 17 2
                                    

ADA ASENA ÇINAR

Birden kendimi bir pazarda bulmuştum,
garip olan ise etrafta hiç insan olmaması ve benim buraya nasıl geldiğimi bilmememdi.
Birilerini bulurum umuduyla etrafa bakıyor ve yürüyordum.
Birden bir ağlama sesi duydum,sesin olduğu yöne giderken,küçük bir çocuğun yere aturmuş,küçük elleriyle o küçük yüzünü kapayıp ağladığını gördüm.
Yanına yaklaşıp,boyuna gelmek için diz üstü oturdum.

-Neden ağlıyorsun bakalım?

Ellerini yüzünden çekmeden konuştu.

-Çünkü beni sevmiyorsun.

-Onu nereden çıkardın,hem sen beni tanıyormusun?

-O zaman neden bana gelmiyorsun,seni hep çağırdım.Hep ağladım ama sen gelmedin.

-Ellerini yüzünden çek bakalım,kimsin göreyim.

Ellerini yüzünden çektiği anda,yüzünün her yeri kan olmuştu.

-Aman Allah'ım!Ne oldu sana?

-Kurtar beni.

Yardım için etrafa baktığımda kimseyi bulamamıştım,önüme döndüğümde de çocuk birden yok olmuştu.

-Çocuk!Çocuk nerdesin?

-Kurtar onu.

Gelen sesle arkamı dönmüştüm.
Uzun boylu,yakışıklı bir adam vardı ve yüzü çok tanıdık geliyordu.

-Sen kimsin ve çocuk nerede?

-Kurtar onu,sana ihtiyacı var.

-Nasıl kurtaracağım,kimdi o çocuk,nereye kayboldu.

-Oğlumu...

Karşımdaki adam konuşmasını bitirmeden sarsılarak başka bir yerde gözlerimi açtım.
Karşımda bana endişeyle bakan adamı gördüm, sanırım abimdi.

-İyi misin?Sanırım rüya görüyordun, ağladığını görünce uyandırdım.

-İyiyim, teşekkür ederim.

Yüzümdeki ıslaklıktan gerçekten de ağladığınımı farkettim.

-Şu ister misin?

-Olur.

Su şişesinin kapağını açıp,şişeyi ağzımın önüne getirdi.

-Ben içerdim.

-Bir şey olmaz,aç ağzını.

Suyun yarısına kadar içmiştim.

-Teşekkür ederim.

-Teşekkür etmene gerek yok.

-Akın nerede?

Hafif yüzü düşse de cevap verdi.

-Güneş'i eve götürdü.

Başka bir şey sormadım,o bana ben de karşıma boşluğa bakıyordum ki kapı açıldı ve içeriye bir adam girdi.

-Yiğit...

Kafasını kaldırınca göz göze geldik ve hemen yanıma gelip bana sarıldı.

-İyi misin güzelim,ağrın falan var mı?

Ne garip ki,sarılışından rahatsız olmamıştım.
Yanımdaki adam yani abim ağzının içinden bir şey söylüyordu,duyduğum tek şey de it idi.

-İyiyim ve ağrım yok.Siz kimsiniz?

-Ben abin Doruk ve şu yanındakinin de ikiziyim.

Abim olan adam,ikizi olan abime ters ters baktı.Adı neydi ki bunun, değişik değişik şekilde bahsediyorum ondan.

KİMSİN SENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin