KİMSİN SEN

Bölüm 34

ADA ASENA ÇINAR

Benimle beraber o da ayağa kalmış,ben önde o arkada bahçeye çıkmıştık.
Kapıyı kapatır kapatmaz konuşmak için arkamı döndüm ve burnum omzuna çarptı.

-İyimisin?

-Evet,iyiyim.
Sen iyi misin?

-Evet.

-O anlamda sormadım, düşünceli duruyorsun,bir sorun mu var?

-Benim için değil ama belki senin için vardır.

-Anlamadım,o ne demek?

-Farkettiysen,Ali'lerle kardeş çıktın.

-Eee yani?

-Biz de kuzen oluyoruz Ada.

-Eeee, Göktuğ.

Konunun az buçuk nereye geleceğini tahmin ediyordum.

-Eesi,evlenmek istemezsen..

-Evlenmek istemezsem ne olacak Göktuğ?Merak ettim de.

Tek kaşımı kaldırmış ona bakıyordum.

-Ben seni anlarım ve bir daha konusunu dahi açmam.

-Bak Göktuğ,ben de zamanın da az demedim;Ben akraba evliliği yapmam,ben şunu yapmam diye.Ama gel gör ki bu zamanda  neyi yapmam dediysem yaptım,eğer kendimize  verdiğimiz bu şansta bir birimize aşık olursak ve evlenmek istersek neden olmasın.
Senin açından sıkıntı yoksa benim açımdan da yok.

-Vallaha mı?

-Vallaha.

Verdiği çocukça tepkiye güldüm,söylediğim şeyle onun da yüzünde ki gülümseme büyüdü.

-İstiyorsan konuştuğumuz gibi yemeğe çıkma işini bu akşam yapabilirsiniz?

-Olur,olur tabi.Ben rezervasyon yaptırayım o zaman.

-Tamam, akşam sekiz senin için uygunsa o zaman çıkalım.

-Olur.

Birbirimiz hariç her yere bakarken,Ali abimin gelmesiyle ona döndük.

-Ne konuşuyorsunuz,hadi gel özledim.

Ona inanmıyormuşcasına baktım.

-Yanından ayrılalı beş dakika oldu!

-Olabilir,gel bakayım kolumun altına.

Göktuğ'dan beni kıskandığının elbette farkındaydım, daha kuzen olduğumuzu sandığında bile kıskanıyordu.Şimdi kardeşi olmam bu kıskançlığı daha da arttırmıştı.
Kolunu kaldırmış girmem için bekliyordu,daha fazla beklemeden kolunun altına girip beline sarıldım.
Kıskanınca o kadar tatlı oluyordu ki dayanamayıp yanağını öptüm.

-Bir dahakine haber verde kalpten gitmeyelim güzelim.

-Güzelin miyim gerçekten?

Evet yanlış duymadınız ben Ada Asena ben bunu söyledim,bu insanlar benim iyi anlamda dengemi alt üst ediyordu.
Önce birbirimize bakmış sonrada kahkaha atmıştık.

-Bunu gerçekten de söyledin mi?bsbsbbagsma

-Evet.znbsbsmam

Bizim bu halimize Göktuğ tatlı bir tebessümle bakıyordu,annemin çağırmasıyla içeriye girmiş kahvaltı yapmıştık.
Herkes olanlara o kadar şaşırmıştık ki kahvaltı yapmak ancak aklımıza gelmişti.
Herkes mutlu mutlu kahvaltısını yaparken ben Doruk abime bakıyordum,
bakışlarımla yerinde rahatsızca kıpırdamasıyla bakışlarımı ondan çekmiştim.Şu gün hayırlısıyla bir bitsin de yarına alınacak bir intikam vardı.
Ali abimin konuşmasıyla tüm gözler ona dönmüştü.

-Anne yarın bizim gitmemiz gerek,malum iş güç.Sen gelecek misin?

-Evet yavrum, Gökmen'in okulu var hem babana anlatacaklarımız.

-Sen gelecek misin Ada?

-Maalesef gelemem,malum benim de işim gücüm var.Olanları anlatmam gereken bir babam ve bir abim var.

-Ona da mı abi diyorsun?

Bunu soranın Ali abim olduğunu sanıyorsanız yanıldınız,beklenmedik şekilde Doruk abim olmuştu.
Belli etmese de Akın'a abi dememi kıskanmıştı,bunlar neden kıskanınca bu kadar tatlı oluyorlar ya!
Isırsam çok mu vahşice olur?

-Gerekmedikçe demem,çok nadir olur.

Akşam ki yemeğe ne tepki verirlerdi kestiremiyordum.

-Ben ve Göktuğ akşam yemeğe gideceğiz.