Bölüm 68

189 9 0
                                    

ADA ASENA ÇINAR

Vücudumda ve başımda bir ağrıyla uyandım,ama gözlerimi açmaya da mecalim yoktu.Sanki biri göz kapaklarımı yapıştırıcıyla yapıştırmıştı.
En son ne olmuştu da ben bu haldeydim,ne oldu ne oldu?
Her şey yavaş yavaş aklıma geliyordu.
Göktuğ! Göktuğ'u hatırlamamla gözlerimi hemen açıp ayaklanmaya çalıştım,çalıştım diyorum çünkü biri beni tutup kalkmamı engellemişti.
Tutan kişiye baktığımda Ali abim olduğunu gördüm.

-Sakin ol,bir şey yok.

-Abii🥺

-Abin kurban olsun sana, söyle?Niye doldu o güzel gözlerin?

-Abi,Göktuğ.Her şeyi hatırlıyorum.Ne olur rüya de,ne olur Göktuğ yaşıyor de.

-Keşke diye bilsem ama değil, Göktuğ şehit oldu.

Hem konuşuyor hem de ağlıyordum,abim de ağlamamak için kendini zor tutuyordu.

-Keşke,acılarını kendime alabilseydim.

-Abii,ben Güneş'e ne derim abi.Bana babam nerede diyecek ne diyeceğim abi?
Ben Göktuğ'u nasıl unutabildim,ne yapacağım abi?Mezarına bile gidemedim,şimdi gidip "Ben seni unuttum,ondan gelemedim"nasıl derim?Mezarına gitmeye yüzüm olmaz abi.😭

-Şııı, ağlama gözünü seveyim.Senin elinde olan bir şey miydi sanki!
Ne demek "mezarına gitmeye yüzüm olmaz"!Gideceksin,aslanlar gibi her şehit eşi gibi başın dik gideceksin.

-Göktuğ küsmüş müdür bana?

-Göktuğ,sana küsmeye kıyamaz.Sen git dök içini,o seni anlar.

Benim her ağlayışımda,Ali abim tek tek göz yaşımı silmişti.Sonra aklıma, kurtarmaya çalıştığım çocuk geldi.

-Çocuk,çocuk nasıl?Bir şeyi var mı?

-Ufak tefek sıyrıklar vardı,emin olmak için hastaneye yatırdılar.
Sen nasıl o çocuğun canlı bomba olduğunu anladın?

Gözlerimde yaş,dudağımda gülümseme ile konuştum.

-Göktuğ...

-Göktuğ mu,Göktuğ ne alaka?

-Hafızamı kaybettiğim zaman,bir rüya gördüm.Bir çocuk ağlıyordu,yanına gidip neden ağladığını sordum.O da ona yardım etmemi istedi,sonra Göktuğ belirdi o çocuğu kurtarmamı istedi.O çocuğu aynı şekil ağladığını görünce,rüyam aklıma geldi ve yanına gittim.Bana onu kurtarmaya gelip gelmediğimi sorunca o olduğunu anladım.

-Ada...

Abim sözümü kesince ona döndüm.

-Efendim?

-O çocuk konuşamıyor.

-Nasıl yani,bombadan sonra korktuğu için mi?

-Hayır,o çocuk hiç konuşmamış.
Sen onun konuştuğuna emin misin?

-Evet abi,eminim.

-Rüyanın etkisinde kalmış olmayasın?Her şey üst üste de geldi.Psikolojik destek...

-Hayır abi,konuştu.Yemin ederim konuştu...

-Ben bir Binbaşı ile bir konuşayım.

-Binbaşı ne alâka?

-Çocuk,Binbaşının oğluymuş.

-Anladım,Binbaşı nasıl?

-İyi,oğlunun durumunu duyunca hemen ayaklandı.
Seni de görmek istedi.

-Beni mi?

-Yani hem Asena'yı hem de Ada'yı,ikinize de can borcu varmış.Teşekkür etmek istiyor.

-Teşekküre gerek yok,ben görevimi yaptım.Aynısını söylersin de Ada ne alaka?

KİMSİN SENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin