Bölüm 55

579 43 1
                                    

ADA ASENA ÇINAR

Şaşkınlığını üzerinden atan ilk kişi,Doruk abimdi.

-Ne kocası? Anlamadım.

Doruk abimin sorusuyla,diğerleri de üstündeki şaşkınlığı atmış şekilde benden cevap bekliyorlardı.

-Aslında size söyleyecektim ama daha yaşadığımın şaşkınlığını üzerinizden atamamışken,bir şok daha yaşamayın diye söylemedim.

-Neyi söyleyemedin?

-Biz Göktuğ ile evlendik.

-Bizsiz?

Hepsi,yüzünde ki hayal kırıklığı ile bana ve Göktuğ'a bakıyorlardı.
Hayal kırıklığının nedeni ise onlar olmadan evlenmemiz olduğunu biliyordum.

-İmam nikâhı sadece.

-Aceleniz neydi sanki!

Ali abimin homurdanmasına, Doruk abim de katıldığını gösteren bir baş işareti yapmıştı.
Kıskançlık damarları yine kaparmıştı anlaşılan.
Benden önce Göktuğ lafa atladı.

-Ne acelesi,1 yıldır bekliyorum ben.Hem özlem gidermemiz için gerekliydi.

Göktuğ'un dediği şeyle,karnına elimin tersiyle vurmuştum.

-Ahhh,ne yapıyorsun gülüm.

-Ne biçim konuşuyorsun, babamın yanında.

Babam ve abilerim Göktuğ'a sinirli sinirli bakarken,annem gizliden gülüyordu.
Göktuğ ise abilerimi takmazken, babamın bakışlarından tedirgin olmuştu.
Ama bu konuşmasına engel olmamıştı anlaşılan.

-Merak etmeyin,en kısa zamanda istemeye gelirim.Sonra resmi nikah,düğün falan yaparız.

-Sus artık Göktuğ,abilerimden korkmuyorsun anladık ama babamdan da mı korkmuyorsun?

-Yoo,amcam bana kıyamaz ki.

-Konu kızımsa,sana öyle bir kıyarım ki aklın şaşar.
Kızımdan da uzak dur.

Göktuğ susarken,abimler onun bu haline gülüyordu.

-Ama amca, karım o benim.Hem 3 aydan fazla ayrı kalmak iyi değilmiş.

Şaşkınlıkla Göktuğ'a döndüm,ne diyor bu adam.Bir de sırıtıyordu.

-Kızdınız mı?

-Biraz,o da haberimiz olmadığından.

Konuyu uzamasın diye,abimlerin doğum gününü araya kattım.

-Eee,kutlama yok mu?

-Evlendiğiniz için mi?

-Kusura bakma haberimiz yeni oldu,kutlama için hazırlık yapamadık.

Ali ve Doruk abimin homurdanarak söyledikleriyle gülmüş,gidip yataklarını sıkmıştım.

-Yaa sizi yerim,ne tatlı kıskançlıklar bunlar.Evlilikten değil,doğum gününüzden bahsetmiştim.

Şaşırdıklarını havaya kalkan kaşlarından anlamıştım.

-Sen doğum günümüz olduğunu nerden biliyorsun?

-Abilerinin doğum gününü bilmeyen de ne biliyim.

Dediğim şeye hep bir ağızdan gülmüştük.

-Akşam kutlayacaktı çocuklar.Arka bahçe hazır.

-Anladım.

Aslında biz kutlamak istemedik ama çocuklar çok ısrar etti.Kızmadın değil mi?

-Olur mu hiç öyle şey abi,benim öldüğümü düşünüyordunuz.Hayatınıza devam etmek en doğal hakkınız.Devam etmeseydiniz kızardım,lütfen bir daha böyle düşünmeyin.

KİMSİN SENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin