...
"Ze zeynep yardım et nolur "dedi hıçkırıkları arasından "sakin ol güzelim geliyorum sadece ben gelinceye kadar dayan"dedim yalvararak onun hıçkırıklarını duydukça kendime lanet etim ben nasıl arkadaştım böyle allah kahretsin onu nasıl o şerefsizle yanlız gönderdim ah aptal zeynep hemen bir taksi buldum ve belki de Rojin'in eleri titreyerek atığı konuma geldim.Lüks villanın önünde dururken büyüklüğüne ve evin önündeki korumalara baktım. Kapıdan giremezdim. Binanın etrafından dolanıp başka bir giriş aradım. Tam ümidimi kesip kapıdan girip kendimi hedef haline getirecegim anda bir kamyon kapıya yaklaştı. Kamyon kapının önünde durunca adam aşagı inip güvenlikle konuşmaya başladı.Kamyonun içeri girmesini şansa bırakarak. O bir şeyler anlatırken çaktırmadan kamyonun kasasına bindim.Hemen yanımda duran örtüyle üstümü kapatınca bir süre bekledim.Sonra kamyon çalıştı şansım beni şaşırtmış ve adam vilanın bahçesine girip tam kapının önünde durmuştu ve kapı ardına kadar açıkken adam personel girişi olarak adlandırdığım yere girince üstümdeki örtüden hızla kurtulup içeri sıvıştım.Koltukta adamın kucağında oturan kadın beni görünce tiksinerek baktı ve adama temas etmeye devam edince anında kafamı çevirip etrafa baktım.Burda degildi peki nerdeydi?? Aşağıdan gelen çığlık sesini duyunca ilerde duran merdivenlere yöneldim koşark aşağı inerken Rojin'e bir şey olmmamış olsun diye dua ediyordum.Merdivenleri bitirince bu kasvetli yerde bir sürü oda kapısı vardı.Hassiktir ya yanlış odaya girip o pislige yakalanırsam diye düşünürken Rojin'in acı dolu feryadı bir kez daha kulaklarıma gelince düşünmeyi bırakıp sessin geldiği yöne koştum. Odadan içeri girince Rojin'i ayakta adamların yanında sırıtırken gördüm.Ne yani??Bu neydi şimdi bir tür şaka falan mı?Hadi diyelim bu saçma bir şaka peki bu pis yerde yapmak zorundalar mıydı??Off off cidden aptal arkadaşlarım vardı.Geri dönüp gidiyordum ki biri şalımdan tutup çekti sıkı bağladığım için açılmamıştı ama canım çok acımıştı."Nereye gidiyorsun böyle küçük fahişe daha işimiz bitmedi senle"diyen Rojin'in arkadaşlarından biriydi.Aptal şey bunu ona çok fena ödetecektim.Elini tutup çevirdim.Şalımı elinden kurtarınca kafamı ona çevirdim aptal sırıtışı yerini alırken diğerlerine kaşşıyla beni işaret etti.Ne oluyor ya gene?? O anki adrenalin sen dolayı sağlıklı düşünemiyordum.Ne olduğunu anlamadan kolumdan iki tane izbandut tutunca onlara baktım" ya ne oluyor? ne yapıyorsunuz? bırakın beni!Rojin şakanın tadı kaçtı artık söyle bıraksınlar beni !!"diye öfkeyle bagırdım.Pislik kahkaha atınca iyice sinirlendim.Ne gülüyordu bu şimdi??Bana bakıp "Cidden bu kadar saf olamazsın değil mi ??Alın sizin olsun hem saf masum olan kızlar yatakta vahşi bir panter olurlar."dediği şeyle şok olmuş bir şekilde ona baktım ne diyor bu ya 'sizin olsun' ne demek ya mal mıyım ben gerçi şu an karşımda duran adamın bakışları cidden öyle hissetiriyordu.Rojin pisliği kapıya doğru yürürken önümden geçip gitti. Kolarımı kurtarıp ona saldırmaya çalışıyordum ama kolumu tutan izbandutlar buna izin vermiyordu.Ben çırpındıkça daha çok sıkıyorlardı.Rojin karşımdaki adamla konuşuyordu sesini duyamıyordum ve bu beni daha çok sinir ediyordu.Eliyle beni gösteren adam yukarıyı gösterdi.Beni tutan izbandutlar bu seferde yukarı doğru çekiştirince sinirden gözlerimden dökülen göz yaşlarımın aksine çırpındım.Yurakıda bir odaya çıkartırken her kurtulmaya çalıştıgımda bir yerlere vurmuştum kendimi ve bu canımı yeteri kadar acıtırken daha fazla çırpınıyordum.Adamlar beni 1.kattaki bir odaya getirip odaya fırlattı evet cidden odaya fırlattılar yere savrulurdum ve arkamda odanın kapısını kapatıp kilitlediler ayağa kalkınca sinirden kapıya yumruklarımı geçirdim.Bu hiç bir işe yaramamıştı. Ne sinirimi almış ne de kapıyı kırabilmiştim.Sinirden odanın içinde volta atmaya başladım. Yukarı çıkarken telefonumu ve çantamı da almıştılar.Çıglık atıp odadaki yatağa tekme attım. "Ahh ayağım" diye inledim."Allah belanı versin Rojin burdan çıkınca seni elimden kimse alamıyacak oruspu fahişe "diye bagırdım.
...
Uzun bir süre çığlık atıktan sonra sesim kısılmıştı.Sesim çıkmadıkça daha çok korkuyordum.Korku tüm bedenimi sarması çok uzun sürmemişti.Sesizlik içimdeki korkuyu artırırken kapının açılmasıyla yerimden sıçradım. Az önce aşağıda bana malmışım gibi bakan adamdı bu."Lütfen bırakın beni "dedim. Bana pis pis sırıtıp arkasından kapıyı kapattı. Üzerime doğru gelince ayaklarımı yere sürterek daha çok uzaklaştım.Benim uzaklaşmam hoşuna gitmiş gibi kahkaha atıp daha çok üzerime geldi.Önümde dururken kafamı kaldırıp ona baktım.
Bölüm geç geldiği için çok pardon diğer bölümü geç olmadan atmak için elimden geleni yapacam.Umarım beğenirsiniz.
VOTE ATMAYI UNUTMAYIN!!
