Sinirlemek o kadar garip gelen bir cümleki bazılarımıza hatta sinirlenince kendinde olmayıp bir şeyler söylediğini ve onların kendi hissleri olmadığına inanırız ama kendimizi kandırmaktan başka bir şey değildi bu.Asıl insanlar sinirlenince gerçek karakterleri hissleri ortaya çıkar.
Ateş'in beni taşımasına izin vermiştim eve gelince kapaıyı çaldı halla bırakmamıştı beni.Tüm gücümü toplayıp kendimi dikleştirdim.Ateş'e yukarıdan bakmak güzel olsada buğulu gözlerle bakmak hiç güzel değildi.Ateş gözlerimin içine bakarken güçsüzleşiyordu sanki yanağımdan akıp gidden yaşı izledi.Sanki göz yaşım değilde Ateş'in içindenbir parça yerle bir olmuştu."Beni yere bırak"dedim.Sesimdeki hissislik beni bille şaşırtmıştı oysa içimde fırtınalar kopuyordu.Ateş beni yavaşça yere bıraktı.Kapıya döndüm ve tüm sinirimi kapıdan çıkarırcasına vurdum.Bu kadar aciz olmak canımı yakıyordu.Sinirden göz yaşlarımın hızı artarken nefes alamamaya ve titremeye başlamıştım.Ellerimi düz bir şekilde kaldîrınca fark etmiştim. Gene en başa sarıyorduk.Çabalarımın hepsini bu adam yüzünden bir hiç etmiştim.Bedenim nefretle kavrulurken kapıya vuracaktım ki bir kız açtı kapıyı net göremiyordum.Yanından geçip hızla içeri girdim.Salonda Sibel ile Büşra'yı gördüm.İkiside koltukta oturmuştu ve arkaları bana dönüktü.Beni fark eden ilk kişi Baran olmuştu.Kızların karşında oturmuştu.Beni görünce kaşları çatıldı baştan aşağı beni süzünce anksitemde eklendi ve artık ayaklarımın üzerinde zor duruyordum.Ayaklarıma baktım gözlerimdeki yaşlar göz kapaklarımı kezzap misalli yakıyordu gözlerimi.Titremelerim artarken artık ellerimi kaldırmadanda bedenimin titrediğini fark ediyordum.Zemin ayaklarımın altından kayarken yere düşmek üzereydim.Artık bacaklarım beni taşımayı red ediyordu.Gözlerimi kapatıp bacaklarımdaki dik durma çabasını azaltım.Karanlığın içinde kaybolurken sadece bedenim yerle teması sağlannırkenki acıyı bekledim ama bunun yerine belimde bir temas hiss ettim.Tekrar dik halle gelirken dizlerimin arkasındaki temasla bacaklarımdaki kaslar tamamen rahatladı.Sibel ve Büşra'nın çığlıklarını duysamda ses veremiyordum bitkindim.Bir kaç adım sesi ve sonra yumuşak bir zemin karşıladı beni.Gözlerimi zar zor aralarken azrailimi gördüm.Bana endişelli gözlerle bakıyordu.Neyinden korkmuştu babama verdiği paraların karşılığını alamamaktan mı?Belkide ben ölürsem gidip geri isterdi parayı.Sahi ya babam ne yapmıştır o parayla gidip kızlarına kıyafetmi almıştır ya da beni döven yeğenleriyle yemege çıkmıştır.Beni en çok yaralayan şey ise babamın erkek yegenlerine gösterdiği sevgiyi kendimi paralayarak alamamdı.Bu kadar sevilmiyecek ne yapmıştım ben ona.
Dudaklarıma ıslak bir şey deyince boğazımın ne kadar kururduğunu fark ettim.Sibel'in verdiği suyu içerken gözlerinin içine baktım.
Saf korku vardı.Büşra'ya çevirdim kafamı hemen yanımda oturuyordu.Onun gözlerindeki korkuyu görünce sevindim tamam dostlarım korkarken sevinmek bencilce gelebilir ama sevildiğini hissetmek bambaşka bir şeydi.
Ben babama takılırken yanımda olanları göremeyecek kadar kör olmuştum.Gülümserken bedenimin rahatladığı hissettim."İkinizde iyiki varsınız çok seviyorum ikinizi de "dedim.
Zar zor konuşmuştum.Boğazım yanmıştı ama suratlarındaoluşan tebessüm bana dünyaları vermişti.Onlar gülsün diye güçlü durmalıydım.Artık ipleri ellime almışmanın zamanı gelmişti."İyi misin güzellim??"diye soran sessin sahibine döndüm.Düşmeden beni yakalayan ve uzandırdıktan sonra bir saniye bille ellimi bırakmayan şu an ise baş parmağı ile güven vermek istercesine ellimi okşayan Ateş den başkası değildi.Yemiyorum ben bunları git saf kızlara yap tamam kalbim erimiş olabilir ama bilmediğin tek şey ben beynimle hareket eden kızlardanım.Ellim elinden çekip kurtardım.Ayaklarımı çekip oturdum.Sibel ile Büşra yanlarımı doldururken karşımda delliye dönen bir Baran beklemiyordum.Hafif şaşkınlıkla ona bakarken bakışları boynumdaydı.Ona baktığımı fark edince göz teması kurdu.Bir garip bulmuştum bu hallerini."İyi misin??"sesi ne mesafeliydi nede çok samimi ama sesindeki pişmanlık kafamı allak bulak etsede "Aslında bir duş alsam daha iyi olabilirim."dedim.
Tamam bir şey yok sakin ol diye kendimi telkin ediyordum.Evet ben böyle şeyleri söylerken bille aşırı strese giriyorum.
Allahtan Baran uzatmadan "Tamam Bahar hanım seninle ilgilensin Ateş sende bir gel benimle konuşalım."dedi.Ateş ile Baran bahçeye çıkarken Bahar'ın bana önden eşlik etmesiyle odaya çıktım.Bana siyah bir tayt üstüne siyah bir sweet verdi.Siyah bir yazmada verince taytan rahatsız olsamda ses etmedim.İlk çamaşırların çekmecede olduğunu söyleyip çıktı.Kapıyı kilitleyip banyoya girdim.Bu oda geçen gün geldiğim odaydı.
Hızlıca bir duş alıp saçlarımı kurutum.Yazmayı şal gibi boynu açık yaptım.Aynanın karşısına geçince boynumdaki morluklarla gözlerim fal taşı gibi açılırken Ateş'e beddualarımı sıraladım.Biraz uyumak için odaya girince odanın fazla soğuk olduğunu fark ettim.Perdenin havandığını görünce odanın balkonu olduğunu yeni fark ediyordum.Balkona çıkıp demirlere ellimi koydum derin bir nefes çektim.Temiz hava cigerlerime dolarken bir sesle irkildim.Ses aşağıdan geliyordu."Beni alet ettigin işi sikeyim kızın boynuna gördünmü sen?"diye bagırdı.
