"Beni alet ettigin işi sikeyim kızın boynuna gördünmü sen?"diye bağırdı.
Ateş'ten :
Baran bağırırken daha çok sinirleniyordum."Sanane lan sana ne sik düşüyor."dedim.Başka çarem yoktu diyemedim.Onu yanımda tutmam gerekiyordu.Zaten iki sene boyunca uzaktan izlemiştim.Belki sadece bir arzudur diye iki sene uzağında kalmıştım ama olmuyordu.Gözlerindeki kokusundaki hissi kimse yaşatamıyordu.Karşımda tir tir titrerken ki hali aklımdan çıkmıyordu.İki sene uzağındaydım o piç hayatına girdiğinden beridir sinir krizlerimi önliyemiyordum.Eğer biraz daha uzakta kalırsam o zaman ona daha çok zarar verme ihtimalim vardı.Bir sinir krizine bakardı.Bu yüzden uzak durmak istedim ama olmadı bu yüzden yanıma aldım ama akılı bir kadını sevmiştim.Benimle olursa zarar göreceğini düşünüyor, kimse onu bu düşüncesini değiştiremezdi.Baran onu ölen kardeşi yerine koyuyordu.Bunu biliyordum ama kardeşim dediğim insanın beni anlamaması sinirlendiriyordu beni.
Baran'ın yarasını deşmiş olmalıyım ki yumrugunu suratıma savurdu.Ağzıma kan dolarken sinirden gözlerimin karardığını hissetim....
Zeynep'ten :
Ateş ve Baran'ı izlerken Baran'ın yumruğu ile nefesimi tutum.Ateş kendine gelip Baran'a yumruklar atarken kendini kaybetmiş gibiydi.
Hemen aşağı koştum ne olursa olsun Baran beni savunuyordu.Merdivenler bittiğinde Sibel ve Büşra ile karşılaştım.İkiside korkuyla bana bakıyordu sesleri duymuş olmalıdılar.Onlarlarla beraber dışarı koştuk.Bahçe kapısına ellerimi dayayıp nefes almaya çalışırken gördüğüm manzara ile dona kaldım Ateş Baran'ın üstünde yumruklarını hiç durmadan savuruyordu."BENİM LAN O BENİM ONU BENDEN KİMSE ALAMAZ"dediginde beni kast ettigini anlamıştım.Ateş sinir krizi geçiryordu.Bizi buraya getiren adamı 6 kişiyle beraber izliyorlardı onların yanına giitim."Öküzün trene baktığı gibi bakmayı bırakıp ayırsanıza öldürecek hörmüyormusunuz??"dedim.Hepsinin kafası eğikti hiç biri suratıma bakmıyordu."Yenge..."dedi bizi buraya getiren it."Ne yoksa komut almadan hiç bir şey yapamıyormusunuz??"dedigimde adam konuşmaya yeltendiysede izin vermedim."Bana her fırsatta yenge deyip duruyorsun o zaman emrediyorum ayırın şunları Baran'ı hastaneye götürün."dedim öfkeyle gene gözlerim dolmuştu titrerken bir yandan da kendime sövüyordum.
"Yenge tabikide her istedigini yaparız ama Ateş abi sinir krizi geçirirken bu güne kadar kimse adamı ölmeden kurtaramadı."dediginde Sibel'in korkuyla iç çekişini duydum."öldürmek"bu kelime beynimde yankılanırken Sibel'e baktım.Çaresizce Ateş'i çekmeye çalışıyordu.Baran'a baktığımda gücünün son demlerinde gibiydi.Ateş'in bağırmasıyla irkilsemde yanına gidip yumruğunu havada tuttum.Sürekli aynı şeyi bağırırken gözlerimin içine baktı tüm gardı düşüyor gibiydi."Ateş gel biz uyuyalım biraz"dedim.Biz beraber yattığımız gece huzurlu bir şekilde yatmıştı.Belki sakinleştirir dedim.Ateş ellimi tutup öptü.Yerden destek alarak Baran'ın üstünden kalkınca derin bir nefes aldım.Ateş kollarını bana sararken kafamı gögsüne gömdü.Şalımın üstünden derin bir nefes alınca bedeninin gevşediğini hissetim.Beynim sürekli "Bir katilin kollarındasın"desede şu an Ateş'i sakinleştirmem gerekiyordu.Sadece her seferinde beni Ateş'ten korumaya çalışan adamı bir kezde olsa kurtarmaya odaklanmıştım.Ateş bedenime sarılı kollarından yavaşça ayrılırken kafamı Baran dan tarafa çevirdim adamlar onu kaldırmaya çalışıyordu.Gözleri açıktı.Bana bakarken gözlerimiz kesişti içimden bir şey koptuğunu hissetim.Neydi bu pişmanlık mı minnetarlık mı bilmiyorum ama gözlerindeki şey her neyse içimden bir parçayı daha paramparça ettmişti.Ateş'e baktım bana bakıyordu.Sanki gözleri bendede yüreği kardeşine bakmak istiyordu.Ateş'i Baran'a bakamıyacak halle getiren neydi bilemiyorum ama bir gecede iki adamında gözlerindeki anlamlandıramadığım ifade beni mahfetmişti.Ateş'in ellini tutup ilerledim.
Ateş sesini etmeden peşimden geliyordu.Suçunu bilen bir çocuğun annesinin elini tutması gibiydi halimiz.Kaldığım odaya kadar getirip kapıyı açtım.Ateş'te içeri girince ne olur ne olmaz kapıyı kilitledim.Çogu kişi için bir katille aynı odada kalmak qptalık olabilirdi ama ben sevdiklerim için her şeyi yapardım.
Herkesi sevmedim ama sevdimmi de tam severdim.Ateş sadece bana ayak uyduruyordu şu an yatağa doğru götürdüm yorganı açtım.Girip yatması için ona baksamda yerinden kıpırdamadı.Sadece gözlerimin içine bakıyordu.Elini bırakıp dikkatlice yattağa girdim.Yana kayıp gözlerinin içine baktım.Ne demek istediğimi anlamış olacak ki glip uzandı. Yorganı onun üstünede örterken o sadece beni izliyordu.Yorganın içine girip ondan tarafa dönmüştüm ki tek elini belime koyup beni hafifçe ittirdi.Ona zorluk çıkarmadan tavana dönük bir şekilde uzandım.Kendini yatakta aşağı çekip kafasını gögsüme koyunca ilk baş kaskatı kesilsemde sonradan kendime geldim.Kolunu bellime sarıncaya kadar ona baktım.Nefes alıp verirken rahatsız oluyormu diye düşünürken beynim
"Oda düşünmüşmüdür öldürdüğü kişileri toprak rahatsız ediyormu diye?Ha ne dersin zeynep Ha belkide hiç gömmemiştir.Ne dersin sence ne yapmıştır??"desede bu akşam beynimi dinlemek istemiyordum.Kalbim bu adamın gözlerindeki acıylı görmemle baskın halle gelmişti.Ne olursa olsun bu gece hiç bir şeyi düşünmiyecektim.
Nefesimi düzene sokmaya çalışırken Ateş'in burnuma dolan kokusu buna izin vermiyordu.Ellerim istem dışı Ateş'in saçlarına gitti.Ellerimi katran karası saçlarının arasında gezdirirken sert görüntüsünün aksine yumuşacık oluşu beni şaşırtırken ellimi saçlarından çekmek istemedim.Nasıl olsa uyuyordu.Kendimi kasmak için bir neden yoktu.Ellerim saçlarının arasındayken ışığı açmadığım için mutluydum.Yoksa şimdi kalkıp kapatamazdım üşenirdim.Pencereden yansıyan ışık odayı tamamen aydınlatamamasının aksine loş bir hava katmış ve sıcaklık,Ateş'in kokusu ,Ateş'in saçlarının yumuşaklığına katîlınca uyku bedenimi esir almaya almaya başlamıştı.Umarım Baran iyidir diyerek gözlerimi yumdum....
Sabah gün ışığı suratıma vururken gözlerimi zoraki de olsa açtım.Yatakta tek başıma yatarken odayı taradı gözlerim.Tekli koltuğun üstündeki pembe kıyafeti görünce istemsizce yüzümü eşkittim.Yataktan kalkarken odanın boş olmasî işime geldi.Banyoya girip yazmamı tekrardan yaptım.Bu aralar saçımı hiç açık bırakamıyordum.Elimi yüzümü yıkayıp odya girdim.Sibel'i aradım.Telefon çaldı çaldı ama kimse açmadı...
VOTE ATMAYI UNUTMAYIN!!!
