Karşımda otururken bir tepki vermesini bekledim ama hiç tepki vermedi.Sadece gözlerime bakıyordu.Bir süre beklemeye karar verdim.O sırada kapının yanındaki komidinde duran çantamı fark ettim.Hemen ayaklanıp çantamı elime aldım.Saat 3.20 idi.Oha o kadar olmuşmuydu ya ben buraya geldiğimde saat 7 idi.Rehpere girip birilerini aramak istedim ama kimi arayacaktım.Tüm tanıdıklarım Diyarbakır daydı.Buradakileri yeni yeni tanıyordum hiç birine güvenemezdim.Omuzlarımı düşürüp Yatağın ucuna geçip oturdum.Zaten odada komidin yatak ve iki tekli koltuktan başka hiç bir şey yoktu.Oda yerdeyse iki sınıf büyüklüğündeyken eşyalar çok azdı sade ama güzeldi.Kırmızı agırlıklı oda midemi bulandırıyordu.Onun sesini duyunca yerimden sıçradım."Sen yat sabah arkadaşınıda alır istediginiz yere bırakırım."dedi.Onun odada olduğunun farkındaydım ama sesi çıkmadığı için ürkmüştüm.Korktuğumu görünce bir şeyler söyledi ama duymadım.Sonra odadan çıkışını izledim.O gidince en azından ısınırım biraz diyerek yatağın sağ tarafında yorganı üzerime örtüp ısınmayı bekledim.O sırada kendime bundan sonra daha dikkatli olmam gerektiğini söyleyip durdum.Olanları beynim tekrar canlandırırken göz kapaklarımı artık taşıyamıyordum.Gözlerim kapanırken uyanık kalmam konusunda beni uyaran beynimi dinleyemiyordum.
...
Gözlerimi açtığımda belimdeki ellerle gözlerim fal taşı gibi açıldı.Ne oluyor ya??Korkuyla yerimden sıçrarken ellerden kurtulmaya kalkmaya çalışıyordum ama ellerin sahibi kimse çırpınmam canını sıkmıştı. Belimi daha çok sıkarken belimle gögsünü tamamen birleştirdi.Daha çok çırpındım. Aferin zeynep uyuyacak yerdi değil mi??" Uyu "dedi arkamdaki ses.Sesi fazla uykulu gelsede kim olduğunu anlamıştım.Elif bu sesin sahibini nerde olsa tanırdım.Anında yerimden kalkıp arkamı döndüm."Sen ne zaman geldin??kızım kalksana yaa "dedim onu dürterken "Zeynep sabah anlatsam"dediğinde gözüme vuran güneşin onun suratında vurması için kafasını oraya çevirdim."Elif hadi kalk kızım ya kalk anlat hatta dur kalk çıkalım burdan sonra anlatırsın."didigimde o gözlerinj yavaş yavaş açarken ben kalkıp çantamı dün akşam bıraktığım komidinden aldım.Her şeyim içindeydi.Arkamı döndüğümde Elif 'i halla yatağın içinde görünce sinirlendim."Senin bu rahatlığın beni öldürecek kalksana "diye sitem ettiğimde kalkıp oturur pozisyona geçti."Al bak kalktım ne yapacaz??"dedi."Çıkacaz bu lanet yerden ne yapacaz ?"dediğimde gözleriyle üstümü işaret edip "Bu halde mi çıkacaksın."dediğin üzerimdeki geceliği fark ederken iyice sinirlerim bozuldu."Hem beni buraya getiren adam burda beklememiz gerektiğini bizi bırakacagını söyledi."dediğinde Ateşle dün akşamki konuşmamız aklıma geldi. "Seni kim kurtardı??"dediğimde biraz düşünüp "Ateş evet evet Ateş'ti adamın ismi yanındaki adam öyle sesleniyordu ona soğuk adam ama bizi kurtardı sonuç olarak delikanlıymış "dediğinde istemsizce sırıtım."Dogru kız sana bir şey yaptı mı??"dediğinde kafamı hayır anlamda salladım.O sırada kapı çalınca refleks olarak banyoya kaçtım.Evde de böyleydi biri gelince kapının arkasına saklanırdım başım açık olduğu için.Elif kapıyı açtı. Kapıda biriyle konuşurken banyonun kapısında biraz kafamı sarkarak ona baktım.Bir adamla konuştuktqn sonra kapıyı kapatınca saklandığım yerden çıktım.Elif'in elindekileri bana uzatmasıyla afalayarak ona baktım.Bir ayakabı kutusu , kahverengi bir elbise ,kahverengi şal ve diger gerekli eşyalar vardı.MULTİ MEDAYADA ÇANTAYI SAYMAYIN VE BEYAZ SPOR AYAKABI DÜŞÜNÜN.Kimin gönderdiğini düşünmeden banyoya girdim ve üzeimdeki gecelikten kurtulup elimdekileri giydim.Dışarı çıkıp çantamıda alıp Elif'e döndüm. "Bunları kim gönderdi tahmin ediyorum tabi bu detayları buradan çıkınca tek tek anlatacaksın ama zevkli biriymiş şimdi kafamdaki bir ton soruyu sıralamadan düş önümede çıkalım buradan"derken elini tutup kapıya dogru çekiştirdim.O bana diranmeden peşimden gelirken kapının çalınmasıyla olduğumuz yerde kaldık kimdi bu şimdi??Kapıyı açmak için öne atıldım.Elif korktuğu için elimi bırakmamıştı. Tamam bende korkuyordum ama Elif burdayken ablalık damarım daha ağır basıyordu.Kapıyı açınca karşımda tanımadığım bir adam vardı."Ateş bey sizi bekliyor" dediğinde onu durdurup "Ateş beye teşekkür etiğimizi söyle ama biz gidiyoruz"dedim.Adam kafasını iki yana sallarken "Ateş bey sizi bizzat bırqkacağını söyledi efendim"dedi.Ne istiyordu bu adam yahu cidden ona evimin yerini söyleyemezdim.Buradaki hiçkimsenin başıma bella olması istemiyordum.Tamam kurtardı ama buraya kadar.Daha ilerisine gerek yok ama bunları adama söylemem gereksizdi.Bu sadece zaman kaybı olurdu.Bir şey yapamayacağı belliydi.İnip Ateş denen adamın kendisine söylemeliydim.Adama kafamı onaylarcasına sallayıp Elif ile beraber adamı takip ettik. Aşağı inip villadan dışarı çıktığımızda Ateş 'i diyah film kaplı siyah arabanın önünde gördüm.Dün akşam ki rahat kıyafetlerinin aksine bu gün takıp elbise giymişti.Yanına emin adımlara yaklaşırken beni süzüp gülümsediğini fark ettim.Bu sinirlerimi bozsada aldımadan bir adım önünde durdum."Teşekür ederim kıyafetler için dün akşam içinde ve en çokta Elif'i kurtardığın için ama bundan sonra yardım etmene gerek yok biz kendimiz gidebiliriz"dedim."Binin arabaya"dedi. Ve bendeki gerginlikten mi bilmem ama bir anda düşündüğüm her şeyi söyledim."Yeter ya dün akşamdan beridir emir verip duruyorsun bu aptal ego tavılarını çalışanlarına sakla ben senin çalışanın değilim bana emir vermeyi kes tamam kurtardın teşekür etik ya işte daha ne istiyorsun??"dedim öfkeyle bağırarak.Söylediklerim onu şaşırtsada tepki vermedi."Özgürlük yaradı sana dün akşam hiç konuşmuyordun şimdi ise egoistsin diyorsun."dedi.Evet bir bakıma haklıydı ama burda kalıp onu dinleyecek değildim.Yanından geçip bu lanet yerden çıkacaktım ki bir anda çekip kucağına aldı.Arabada sürücü koltuğunun yanındaki koltuğa ilerlerken az önceki adam kapıyı açtı ve kendimi koltukta buldum.Kapıyı kapatıp Elif'e binmesini söylerken kapıyı açıp çıkacaktım ki kapıyı kiltleyince kapıya vurdum.Arabanın wtrafından dolanıp yanıma otururken Elif'te onun arkasına oturdu."Ne yaptığını sanıyorsun sen bu resmen adam kaçırmak "diye çıkışırken beni takmadan arabayı çalıştırdı."Haloo kime siyorum ben yaaa "diye sitem ettiğimde "Emniyet kemerini tak "dedi.Şaka mıydı bu ya??Sinirden kudururken tam agzımı açtım sövecekken eğilip emniyet kemerimi taktıktan sonra kulağıma yaklaşıp "Bence daha fazla zorluk çıkarma güzelim."dediğinde yakınlığından dolayı susmak zorunda kaldım."Şimdi sizi bir taksi durağına bırakıcam böylelikle evini falan da öğrenmemiş olurum."dediğinde sesi öyle sakinleştiriciydiki susup yerime sindim.Yanagıma ufak bir öpücük bıraktıktan sonra "aferin güzelim"dediginde sinir katsayım arşa çįkqrken sesizce oturup yolculuğun bitmesini bekledim.
