Sibel 'in arkasındaki Baran'ı görünce şaşırmadım.Af etmişti kesin ama bu beni ilgilendirmezdi kendi salaklığıydı.Yanımızdakileri görmezden gelerek Sibel'e ithafen "Sen kahvaltı yaptın mı?"dedim.Biraz bozulmuştum aslında, buraya kadar kaçmıştık sırf o Baran pisliğini unutup sakinleşmesi için ama şimdi af etigini görünce sinirlerim bozulmuştu.Sogukluk sesimede yansımış olacak ki buruk gözlerle bakıyordu bana.Peki bu benim umrumda mı??Hayır demeyi çok isterdim ama mutlu olmayı hak eden nadir insanlardandı.Tebesüm ettiğimde Baran ve Ateş'in bakışları üzerimdeydi.Onlardan tarafa hiç bakmadan Sibel'in soruma cevap vermesini bekledim."Şey aslında hayır ama babanne ile dedeye verdim.Onlar Hazro 'ya gittiler."dedi çekinerek tahmin ettiğim gibiydi ama asıl sorun onları kim götürmüştü ve neden gitmiştiler."Neden gittiler?"diye sordum.Aslında onlar son umudumdu.Anlaşılan o ki onuda kaybetmiştim."Iııı Baran onları gönderdi hazır araba varken dedenin bacaklarına baksınlar diye "dediginde gözlerim Baran'ı buldu ona ters ters bakıp "Neyse ne gel bir şeyler hazırlayalım acıktım ben."dedim.Bir çok kız bunu erkeklerin yanında söyleyemezdi ama benim umrumda değildi.Açtım ve bu gayet normaldi."Biz hazırladık aslında çardakta dördümüz için dediginde ona ters ters baktım.Gerçekten hazırladık derken Baran'ı kast ediyordu ve ben o pisliğin yaptığı hiç bir şey yemezdim.Heleki bu ikisiyle beraber aynı sofrada yok tamam kalsın açliıktan ölmek daha cazip geldi."Ben burayı toplıyacam siz kahvaltınızı yapın "dedim.Sibel ve Ateş nedenini anlamıştı.Ateş'in yüzü kasılırken Sibel'in suratı düşmüştü.İkisinin aksine Baran sorarcasına bakıyordu.Aldatığını bildiğimi bilmiyordu anlaşılan.Ona ters ters bakıp ilerliyecekken Ateş bileğimden yakaladı.Otoriter sesi yankılanırken tüm gözler ona döndü."Siz inin biz geliyoruz"dedi.Siz, biz neydi şimdi.Biz bir şey yoktu ve olmiyacaktı.Sibel ve Baran aşağı inerken ona döndüm.
"Ne var ne istiyorsun gene??Aç degilim tamam mı ??sen git zıkımlan"diye sordum.Bana baktı bir şey söylemeden duvarla arasına aldı.
Elini karnımda hissetiğimde eline baktım.Ne yapmaya çalışıyordu bu şimdi??
Kafasını eğip karnıma kulağını koydu.Sanki itaat eder gibi karnım guruldadı.Ahh rezil olmuştum.Kafasını kaldırıp karşımda dururken pislik gibi sırıtıyordu.Elimi tutup ilerledi. Az önceki rezillikten sonra ses edemedim.Sesim içime kaçmıştı resmen.
Aşağı Ateş ile el ele inerken elimi çekmeye çalışsamda izin vermedi çardağa doğru yürürken Sibel'in ellerimize bakıp yanındaki Baran'ı dürtmesi daha çok sinirlerimi bozdu.Elimi tekrar çekmeye çalıştım ama adam kene gibi yapışmış arkadaş bırakmıyor ki...
Baran'ın karşında otururken Sibel'e baktım.Onun halla sırıtması sinirlerimi bozmuştu. Şimdi boğazına yapışıp boğabilirdim onu.Öfkeli bakışlarımı Baran'a çevirdim.Onlar beni gıcık etmişti, sıra bendeydi.
"Eee Baran Sibel'in kuması ne yapiyor en son sesini duyduğumda Sibel yüzünden trip yiyordun.Buraya gelişine nasıl izin verdi ?? Bize anlatsana biraz."dediğimde hepsinin bakışları bana döndü. Ben ise sadece Baran'a kısa bakışlar atarak siğara böğreğimi yiyordum.Baran serçe yutkunup sesizce bir küfür savurdu.Bu beni daha çok sinirlendirdi.
"Ne o yoksa onun Sibel'den haberi yok mu ??"dedim sahte bir şaşkınlıkla.Baran sinirden kaskatı kesilirken sıra Ateş'e gelmişti yukarıda beni utandırmak neymiş görecekti şimdi.
"İki kızı aynı anda idare etmeyi nasıl başardın anlatsana bana biraz belki Ateş de yapıyordur.Yanlış anlama sakın sadece tedbir amaçlı öğrenmek istiyorum ."dedigim anda Ateş'in de kasıldığını his ettim böyle bir damga kime vurulsa sinirlenirdi.Kudursun pislik.
'Kim demiş intikam soğuk yenen bir yemektir.' diye
Ben soğuk yemek sevmem bir kere sıcağı sıcağına benim canımı yaktıkları kadar canlarını yakardım kim ne derse desin.
"Belki bende denerim ya o yüzden biraz detaylı anlat"dediğimde benim dışımda kimse konuşmuyordu hepsi sinirden kaskatı kesilmişti.
Evet son darbede vurulduğuna göre rahatça yemeğimi yiyebilirdim.Hepsinin bakışlarını üzerimde his ederken bir sigara bögregini daha agzima attım.Bakışlar altında yemeğimi yerken diğerlerinde iştah bırakmamıştım tabi .Tamam Baran ve Ateş beni tanımıyor Sibel'e ne oluyordu ki yaktıkları kadar yakacağımı biliyordu ki ona hiç bir şeyde söylememiştim.
Nankör kedi insan biraz kıymet bilir.Seni aldatmış sen direk af etmişsindir senin yerine intikamı aldım işte.Cidden bazı insanlara hiç iyilik yaramıyordu.
Doyuncaya kadar bakışlar üzerimdeydi.Bu biraz anksiyetemi zorlasa da takmamaya çalıştım.Şimdi son gölü atıp kalkma vaktiydi yoksa ya Ateş ya da Sibel üzerime atlayıp boğacaktı beni canım boğazım yeni morluklar geçmişken yenilerini istemiyordu.
"Neyse sen anlatmiyacaksın galiba ben kalkıyorum o zaman size afiyet olsun."dedim ve kalkıp çardaktan çıktım.Eve doğru ilerlerken cam kırılma sesi ile irkildim.Arkamı dönünce Ateş bana bakışlarıyla beni yakabilecekmiş gibi bakarken Sibel ile Baran yerdeki tahminen bardak parçalarını topluyordu.
Umursamadan yürümeye devam ettim.Kabul ediyorum korkudan nerdeyse koşarak eve girsemde genede umrumda degildi.
'Kendinle çelişiyorsun farkında mısın??'Erkek mi Kadın mı anlamadığım kişinin dedigini duydum.
Düşüncelerimi kim okumuştu??
360 derce etrafımı gözlerimle tararken kimsenin olmaması korkutmuştu beni aha beklenen son gerçekleşti sonunda delirdim.
