Μαγικός, Βιβλίο 1 #SCBC2024

Κεφάλαιο 38: Σκοτεινή Διάσταση

Η δεύτερη νύχτα του φεστιβάλ ήταν μαγική για όλους. Όλοι διασκέδαζαν, χόρευαν και παρακολουθούσαν τις μίνι παραστάσεις με θέμα το Καλοκαίρι, χωρίς να σκέφτονται ότι ερχόταν πόλεμος με υπερφυσικά σκοτεινά όντα, χωρίς να γνωρίζουν ότι αυτός ο πόλεμος ήταν πολύ πιο κοντά από ότι περίμεναν.

Η Ιφιγένεια διασκέδαζε με τους φίλους της σαν να μην υπήρχε αύριο, έφαγαν σνακ, ήπιαν δροσιστικά κοκτέιλ και χόρεψαν γελώντας γύρω από μεγάλες φωτιές, για τις οποίες είχε μιλήσει στον Ιάσονα στο σχολείο στο Νότιο Βασίλειο, τις πρώτες ημέρες τις γνωριμίας τους.

«Θυμάσαι τότε, όταν είχα πρωτοέρθει στο σχολείο σας που μου είχες δείξει μέσα στη γαλάζια φλόγα αυτή τη σκηνή που σου είχα πει, με τη φωτιά και ξωτικά να χορεύουν γύρω της...;» τον ρώτησε κάποια στιγμή που κάθισαν να ξεκουραστούν λιγάκι απ' τους χορούς.

«Φυσικά και το θυμάμαι. Δεν περίμενα ποτέ όμως να τη ζήσω από κοντά αυτή την εμπειρία. Είναι πολύ πιο όμορφα από όσο το είχα φανταστεί, ειδικά με εσένα στο πλάι μου.» της είπε και την κοίταξε μέσα στα μάτια, με το φωτισμό απ' τη φωτιά να τονίζει τα χαρακτηριστικά του. Η Ιφιγένεια ορκίστηκε πως δεν θα έκλαιγε άλλο. Ήταν αποφασισμένη να μη σκέφτεται απόψε τι την περίμενε την επόμενη μέρα και τι ήταν αναγκασμένη να κάνει. Απόψε θα ζούσε στο έπακρο τις στιγμές με τον Ιάσονα και τους φίλους της, γνωρίζοντας ότι θα έκανε καιρό να ξαναδεί τα πρόσωπα τους.

Σύντομα πλησίαζαν τα μεσάνυχτα και τότε όλοι συγκεντρώθηκαν μπροστά από την κεντρική σκηνή. Λίγο πριν αλλάξει η μέρα, άρχισαν να μετρούν όλοι από το δέκα αντίστροφα όπως ακριβώς έκαναν την Πρωτοχρονιά, κι όταν το ρολόι έδειξε δώδεκα άρχισαν να πανηγυρίζουν και έπειτα να αγκαλιάζουν ο ένας τον άλλον χαρούμενοι, ευχόμενοι Καλό Καλοκαίρι.

Έπειτα συνεχίστηκαν οι παραδοσιακοί χοροί των ξωτικών γύρω απ' τις φωτιές. Η παραδοσιακή μουσική τους ήταν παραμυθένια, με πολύ απαλές νότες, θύμιζε λίγο Μεσαιωνικούς ρυθμούς με φλάουτο, κιθάρες και φλογέρα, και ήταν πότε πιο αργός ο ρυθμός, πότε πιο γρήγορος. Ο Ιάσονας με την Ιφιγένεια το διασκέδασαν πραγματικά, ενώ γέλασαν αρκετές φορές με τον Γιάννη και τον Ηρακλή που ακολουθούσαν αδέξια τα βήματα, ενώ ο Αδριανός προσπαθούσε μάταια να τους μάθει να χορεύουν σωστά.

Πού και που, όταν δεν κοιτούσε κανένας, ο Ιάσονας έκλεβε από την Ιφιγένεια ένα φιλί. Την έβλεπε πολύ καλύτερα από ότι ήταν νωρίτερα το απόγευμα και κατάλαβε πως ότι κι αν ήταν αυτό που είχε, της πέρασε, ή ήταν όπως είπε κι η ίδια ο συναισθηματισμός της στιγμής.