Μαγικός, Βιβλίο 1 #SCBC2024

Κεφάλαιο 54: Αχιλλέας και Φοίβος

30 χρόνια πριν (συνέχεια)...

Η ομοφυλοφιλία ήταν απαγορευμένη στη Χώρα των Ξωτικών. Οι Ανώτεροι Άρχοντες δεν μπορούσαν να δεχθούν σχέσεις μεταξύ ανδρών ή γυναικών, καθώς από αυτές δεν προκύπταν παιδιά, συνεπώς ήταν κάτι ενάντια στη φύση κατά τη γνώμη τους. Έτσι, τα ομόφυλα ζευγάρια έπρεπε να κρύβονται και να προσέχουν πάρα πολύ, γιατί οι τιμωρίες για τους παραβάτες ήταν αυστηρές. Έτσι και ο Αχιλλέας με τον Φοίβο συνέχισαν τη σχέση τους κρυφά. Κάθε φορά που ευκαιρούσαν πήγαιναν βόλτες σε λιβάδια ή στο δάσος εκείνο που έκαναν πρώτη φορά έρωτα και απολάμβαναν ο ένας το κορμί του άλλου, γνωρίζοντας ότι, αν και απαγορευμένο, αυτό που έκαναν ήταν για αυτούς το σωστό. Τα πειράγματα κατά του Φοίβου σταμάτησαν, καθώς ο Αχιλλέας δεν συμμετείχε πλέον σε αυτά αλλά αντιθέτως τον υπερασπιζόταν. Δήλωσε ότι ο νεαρός ήταν πλέον φίλος του και συνεπώς υπό την προστασία του, έτσι κανένας δεν τολμούσε να τον ενοχλήσει πια. Ο Απόλλωνας και ο Ιγνάτιος δυσαρεστήθηκαν και τον έκαναν πέρα. Δεν τον ένοιαζε καθόλου όμως τον Αχιλλέα, γιατί μόνο ο Φοίβος του είχε σημασία πια για εκείνον. Αποφάσισε να αρχίσει να τον προπονεί στις μάχες με σπαθί, έτσι σύντομα και χάρη σε εκείνον μπήκε ως κανονικός ξιφομάχος στο Σώμα και απέκτησε περισσότερη αυτοπεποίθηση, διατηρώντας όμως ακόμα εκείνη την καλοσύνη και την παιδική αθωότητα του.

Ο Αχιλλέας διασκέδαζε κάθε φορά που ενθουσιασμένος του έδειχνε κάτι που τον εντυπωσίαζε, είτε αυτό ήταν ένα σπάνιο λουλούδι, είτε ένα ουράνιο τόξο ύστερα από βροχή, είτε κάποιος αστερισμός που εντόπιζε στον νυχτερινό ουρανό, και τον έκανε να τον αγαπάει ακόμα περισσότερο.

«Πρόσεχε, Αχιλλέα! Θα πατήσεις τα μυρμήγκια που βαδίζουν προς τη φωλιά τους!» του είχε πει μια φορά, καθώς βάδιζαν μαζί στο δάσος και του έδειξε τη γραμμή που είχε σχηματίσει μια αποικία μυρμηγκιών στο χώμα. Ο Αχιλλέας τότε γέλασε και απάντησε:

«Κυριολεκτικά δεν πειράζεις ούτε μερμήγκι, έτσι;»

«Μα ανήκουν στη φύση και αυτά! Είναι κρίμα. Και κοίτα πόσο εργατικά και αφοσιωμένα στη φωλιά τους είναι...!» απάντησε προκαλώντας του ένα ακόμα γέλιο. «Γιατί γελάς; Με κοροϊδεύεις;» τον ρώτησε ο Φοίβος βάζοντας τα χέρια του στη μέση δήθεν ενοχλημένος.

«Όχι, αγάπη μου. Εννοείται πως όχι. Γελάω γιατί είσαι τόσο αθώος και υπέροχος... και κάθε μέρα σ' αγαπώ όλο και περισσότερο.» του είπε και τον φίλησε.