Μαγικός, Βιβλίο 1 #SCBC2024

Κεφάλαιο 29: Καλή Διαμονή

Οι άμαξες περνούσαν τώρα μέσα από τα μεγάλα κτήρια της Έλφιας, που ήταν ψηλά τα περισσότερα σαν ουρανοξύστες και πολύ γυαλιστερά, υπήρχαν μέχρι και κτήρια σε ασυνήθιστα χρώματα, γαλάζια, ροζ και μοβ. Ούτε ανάμεσα στην πυκνοκατοικημένη σχετικά πρωτεύουσα της χώρας έλειπε ο φυσικός πλούτος, καθώς υπήρχαν δέντρα ανάμεσα στα κτήρια και πάρκα σε διάφορα σημεία.

Τα ξωτικά από όπου περνούσαν χαιρετούσαν γνέφοντας προς τις βασιλικές άμαξες, κάποιοι μάλιστα περπατούσαν παρέα με τα δαιμόνια τους, που ήταν ό,τι λογής ζώο ή μαγικό πλάσμα μπορούσες να φανταστείς.

«Πώς σας φαίνεται μέχρι στιγμής;» ρώτησε τους φίλους της η Ιφιγένεια. Είχε βγάλει κι εκείνη τη Νάρα και καθόταν στην αγκαλιά της απολαμβάνοντας την παρέα της και το ταξίδι.

«Η Έλφια είναι πραγματικά η πιο όμορφη πόλη που έχω δει ποτέ μου. Καλύτερη ακόμα και από την Πρωτεύουσα του Κεντρικού Βασιλείου.» είπε ο Ιάσονας.

«Εννοείται πως είναι καλύτερη. Η Πρωτεύουσα δεν έχει σχεδόν καθόλου πράσινο πέρα από ελάχιστα πάρκα.» σχολίασε ο Γιάννης. «Όλη η Χώρα έτσι είναι, με τόσο πράσινο και μαγευτικά τοπία;»

«Όχι όλη. Στα νότια δεν υπάρχει και τόση βλάστηση, έχει πολλές ξηρές εκτάσεις με ελάχιστα δάση. Τα ξωτικά της γης κάνουν ό,τι μπορούν, όμως το έδαφος δεν ευδοκιμεί. Λένε πως για αυτό οφείλονται τα Ορκ, που τα τελευταία ζούσαν για πολύ καιρό σε ένα χωριό εκεί και ρήμαζαν τις τριγύρω περιοχές. Πως ακόμα και τώρα, εξήντα χρόνια μετά τον αφανισμό τους, έχει παραμείνει εκεί η κατάρα τους.» Το ύφος του ξωτικού σκοτείνιασε καθώς τα σκεφτόταν αυτά. «Ο αφανισμός τους δεν ήταν καλό πράγμα, αλλά δεν έχουμε ιδέα τι θα γινόταν αν ζούσαν ακόμα και συνέχιζαν να αναπαράγονται.» συμπλήρωσε. Ακόμα και αυτές οι πιο σκοτεινές πληροφορίες όμως, στον Ιάσονα φαίνονταν ενδιαφέρουσες. Θα ήθελε να ταξιδέψει και στο νότιο τμήμα κάποια στιγμή.

Οι άμαξες ανέβηκαν σε ένα μικρό ύψωμα με ακόμα περισσότερη βλάστηση και σε λίγο φάνηκαν μερικά πολύ όμορφα αρχοντικά σπίτια, κάποια απ' τα οποία ήταν χτισμένα επάνω σε δέντρα, ή ακόμα και μέσα σε μερικά από αυτά, σε εκείνα με τους πιο χοντρούς κορμούς. Συνήθως ξωτικά της γης ζούσαν εκεί, από ότι τους εξήγησε η Ιφιγένεια.

Έφτασαν στο Παλάτι, ένα πανέμορφο κτήριο που αποτελούνταν από δύο μυτερούς πύργους που ενώνονταν μεταξύ τους με ένα χαμηλότερο κτήριο. Ήταν βαμμένο σε πολλά ανοιχτόχρωμα χρώματα, μπεζ, κίτρινο, γαλάζιο και οι χρυσές του πύλες άνοιξαν για να τους υποδεχτούν. Πίσω από το παραμυθένιο κτήριο υψωνόταν ένα πανύψηλο βουνό με δύο σχεδόν μυτερές κορυφές οι οποίες φαίνονταν να αγγίζουν τον ουρανό.