Ο Ιάσονας και η παρέα του κίνησαν προς την έξοδο του σχολείου μαζί με την καινούργια μαθήτρια, την Ιφιγένεια, την οποία ήδη είχαν λατρέψει όλοι.
«Λοιπόν, πώς σου φάνηκε η πρώτη μέρα στο καινούργιο σου σχολείο και μάλιστα σε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο απ' το δικό σου;» τη ρώτησε ο Ιάσονας καθώς περπατούσαν μαζί, ενώ οι άλλοι δύο με την Έλενα προπορεύονταν.
«Υπέροχα.» είπε με χαμόγελο ενθουσιασμού το ξωτικό. «Όπως ακριβώς το είπες, είναι ένας εντελώς νέος κόσμος, οπότε μαθαίνουμε και διαφορετικά πράγματα. Άσε που έχει και περισσότερα παιδιά το σχολείο μας από τα δικά μας πίσω στην πατρίδα. Μα τέσσερα τμήματα για κάθε τάξη με είκοσι πέντε παιδιά το καθένα;»
«Εντάξει, στην πατρίδα σου δεν έχετε τόσες πολλές γεννήσεις για τους λόγους που μας εξήγησες.» της είπε. «Και για πες... Σου φαίνεται καθόλου βαρετός ο κόσμος μας σε σχέση με το δικό σας; Θέλω να πω... επειδή δεν υπάρχει τόση μαγεία εδώ, εκτός από εμένα βέβαια.» σχολίασε με χιούμορ. Η Ιφιγένεια γέλασε ελαφρά κι απάντησε:
«Καθόλου βαρετός. Ακόμα και χωρίς μαγεία, όπως είπα είναι διαφορετικός και υπέροχος. Έχετε εξίσου ενδιαφέρουσα ιστορία με τη δική μας, με επικές μάχες και ήρωες που θυσιάστηκαν για όσα θεωρούσαν ιδανικά.»
«Έχουμε όμως και αρκετές μαύρες σελίδες στην ιστορία μας.»
«Κι εμείς το ίδιο. Όπου υπάρχει πόλεμος, υπάρχει και σκοτάδι και κακό. Αν όμως δεν υπήρχε το κακό, τότε πώς θα το ξεχωρίζαμε απ' το καλό και το σωστό;»
«Έχεις απόλυτο δίκιο.» συμφώνησε μαζί της ο θνητός μάγος.»
«Τι θα γίνει, θα προχωρήσετε;!» τους φώναξε ο Γιάννης από μπροστά και βιάστηκαν να τους ακολουθήσουν, συνειδητοποιώντας πως είχαν μείνει αρκετά μέτρα πίσω.
Έφτασαν στο πάρκινγκ του σχολείου, στο οποίο πολλά αυτοκίνητα γονιών σταματούσαν για να πάρουν τα παιδιά τους.
«Ήρθαν οι γονείς μου. Τα λέμε αύριο παιδιά! Χάρηκα, Ιφιγένεια.» είπε η Έλενα και αφού χαιρέτησε τους φίλους της και την καινούργια της φίλη κατευθύνθηκε στο αυτοκίνητο των γονιών της.
«Εσένα δεν θα έρθουν να σε πάρουν οι δικοί σου, Ιφιγένεια; Θα ήθελα πολύ να τους γνωρίσω. Σίγουρα θα είναι εξίσου ενδιαφέροντες με εσένα.» της είπε ο Γιάννης.
«Εμ... Βασικά όχι. Μένω εδώ κοντά και θα πάω με τα πόδια.»
«Κι εμείς το ίδιο. Ας πάμε όλοι μαζί.» πρότεινε ο Ιάσονας και πήραν το δρόμο προς τα σπίτια τους, συζητώντας ως συνήθως μεταξύ τους και λέγοντας αστεία.
أنت تقرأ
Μαγικός, Βιβλίο 1 #SCBC2024
خيال (فانتازيا)Ο Ιάσονας, ένας δεκαεφτάχρονος μαθητής Λυκείου του Νοτίου Βασιλείου, με μαγικές δυνάμεις και όνειρα που τον ταράζουν, προσπαθεί να ζήσει μια φυσιολογική ζωή με τους φίλους του Γιάννη και Ηρακλή. Όταν όμως εμφανίζεται στο σχολείο τους μια νέα μαθήτρι...
