Şimdi ne mi yapıyorduk? selin hanım beni odama çıkarıyordu.
Şükür aşağıdaki gerizekalılardan uzaklaşıyordum. Yoksa az daha kanser olacaktım.
"Kızım alt katta 4 oda var, üst katta 6 oda. Bunlar yatak odası. Onun dışında en alt katta spor odası var. Bide sinema odası var. İstediğin zaman gidip eğlenebilirsin." Dedi. Aga sinema odası ne lan?! Burası ev değil otel lan.
Selin hanım bir odanın önüne gelince durdu. Cebinden bir snahtar çıkartıp kilidi açtı benide tutup odanın içine soktu.
OHA!
ÇÜŞ!
"Kızım burası bundan sonra senin odan" dedi selin hanım.
Vay amk bu oda benim eski evim kadar lan! Düşünsenize birde giyinme odası fln varmış anırırım vallahi djdbdjbfjd.
"Kızım surda da giyinme odan var her çeşit kıyafetler aldık istediğini giyebilirsin." Dedi selin hanım.
Şuan anırarak gülmemek için sor duruyordum.
Hemen giyinme odamın içine girdim.
Merak ediyordum sonuçta amk.
"OHA" dedin kendime engel olmayarak.
Bu ne lannn, çok güzel burası.
Bana ömrünün sonuna kadar burda yaşayacaksın deseler kabul ederim lan bu ne?
Selin hanım ve levent bey kahkaha atıyorlardı.
"Kızım akşam 7 de yemek yeriz sende o saatte yanımıza gel, tabi istediğin zamanda gelebilirsin yine" dedi selin hanım.
Sonra durdu ve bana baktı gözleri anında dolmuştu.
Çekinerek "bana çok benziyorsun"dedi.
Bende gülümsedim. Cidden çok benziyorduk. Dışarıdan bakan biri bile bizim anne kız olduğumuzu rahatça anlardı.
"Sana bir kez sarılsam beni itermisin?" Diye sordu selin hanım titreyen sesiyle.
İçim burkulmuştu. Onu bu halde görmek canımı acıtmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÜVEY MİYİM?
Teen Fiction17 yaşıma geldiğimde hayatımda asla olmaz diyeceğim şeyler ile karşı karşıyaydım şuan. Birileri aniden evimizin kapısını çalıp hastanede çocukların karıştığını aslında benim onların kızı olduğumu söylüyorlardı. Peki bu gerçekmiydi? 17 yıl boyunca...