Güneşten;
Offf çok havalıyım yaa.
Kapıyı nasıl da çarptım ama
Hihihi.
Şoför zaten kapıda bekliyordu. Bende binip eve doğru yol almaya başladım.
O değilde bu şoför niye beklioki la ben şoför olsam beklemem amk banane.
Hihihi.
Yol da biraz şoför beyciğim ile konuşayım dedim.
"Pist adın ne?" Dediğimde şaşkınca bana baktı.
"Hiç mi adını sormadılar niye şaşırdınki?"
"efendim genelde adımı sormazlar işimi yapar paramı alırım irtibatımız bu"
"Ayh valla hayat zor size, neyse adın ne?"
"Kerem"
"Bende güneş"
"Evlimisin?"
"Evet bir tane oğlum var adı umut 4 yaşında"
Bide tc verseydin amk.
Hihihi.
"Tanışmak isterim oğlunuzla sorun olmazsa"
"İş e çocuk getirmemiz yasak efendim. Bundan dolayı sanmıyorum. Bir kere getirdiğimde emir beyden azar işittim. Birdaha da getirmedim."
"Yarın getir olurmu? Söz veriyorum kimse birşey diyemeyecek"
"Söz mü?"
Söz dedikya amk.
"Söz" dedim gülümseyerek.
"Tamam yarın getiriyorum o zaman. Bu arada efendim yaşınız kaç?"
"17 yaşındayım ben"
"Hm büyükmüşsün"
"Yess" dedim gülerek.
Biz sohbet ederken çoktan evin önüne gelmiştik bile.
"Tamam o zaman hadi baybay" dedim gülerek.
"Baybay efendim"
"Ya efendim değil ya güneş de yeter"
"Tamam güneş" dedi o da gülümseyerek.
Hemen evim önüne gelip kapıyı açtım.
Salon bomboştu fakat mutfaktan bağırış sesleri geliyordu.
"tamam sakin ol birsey yok bakma buraya" diyordu burak.
Emre nin titrek sesi ile "tamam" dediğini duydum.
YA AGA NOLUYOR AMK AMA YA.
BİR GÜNÜMÜZ OLAYSIZ GEÇSİN YA.
Hemen mutfağa koştum. Mutfakta burak ve emre vardı.
Emrenin elinden bâyâ kan akıyordu. Parmağını kesmişti sanırım.
"Burak çekil bakmam lazım" dedim hemen koşarak.
Burak anında geri çekildi.
Hızla eline bakıp kanın nerden aktığını bulmaya çalıştım. Elinin her tarafı kan olmuştu ve kanın nerden aktığını göremiyordum.
Annemler olsa belki müdahale ederdi ama evdekiler gezmeye gideceklerini demişti.
Burak ve Emre de kalmayı tercih etmişti tabiki.
"Nereni kestin hızlı söyle!" Dedim.
"İ-işaret parmağımı" dedi titreyen sesiyle.
"Onu kan tutuyor" dedi burak hızla.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÜVEY MİYİM?
Teen Fiction17 yaşıma geldiğimde hayatımda asla olmaz diyeceğim şeyler ile karşı karşıyaydım şuan. Birileri aniden evimizin kapısını çalıp hastanede çocukların karıştığını aslında benim onların kızı olduğumu söylüyorlardı. Peki bu gerçekmiydi? 17 yıl boyunca...
