Sabah ağzıma gelen iğrenç tatla uyandım.
Dilim acıyor lan.
Lan yinemi yaa.
Uyurken dil ısırma alışkanlığım var, her zaman olmasa da bazen ısırıyorum.
Elimle dilime dokunduğumda kanadığını farkettim.
Lavaboya gidip iyice şu ile çalkaladığımda kan durmuştu.
Ama biraz sızlıyordu.
Can yanımda değildi büyük ihtimalle aşağı inmiştir diye düşünüp hoplaya zıplaya aşağı inerken son merdivende merdivenin tutacağının üzerine çıkıp kaydım.
Mutluluğum çok uzun sürmedi çünkü gotum yerle buluştuğum da ağzımdan ufak bi küfür çıktı.
"Siktir" koltuktaki emre koşarak yanıma gelip beni kaldırdı.
"İyimisin" dedi telaşlı sesiyle.
"Götüm düzleşti onun dışında mükemmelim" deyip sırıttım.
Odadaki herkes gülüyordu.
Ne? Komik bişeymi dedim?
Bi anda aklıma gelen şeyle gözlerimi pörtlettim " lan iki gün sorna okul başlıyor" dedim yüzümü buruşturarak.
O sırada annem mutfaktan çıkmıştı.
"Okula ilk hafta gitmeyeceksiniz dedenlere gitcez konağa" dedi.
Konak ne alaka olm aşiretmiyiz biz ne saçma iş bu.
"Kızım demeyi unuttum biz aşiretiz mardinin önde gelen aşiretlerindeniz" deyip güldü annem.
Gözlerimi portletip evdekiler e baktım hepsi sırıtıyordu.
LAN BİZ AŞİRETMİYİZ!?
HANI ŞU DİZİDE OLANLARDAN!?
WAOWWW
UMARIM BERDEL YOKTUR AMK DAHA ÇOK GENCİM.
"Ne zaman gideceğiz anne?" Dedi emir.
Sanane.
"Yarın yola çıkacağız oğlum" dediğinde tekrar pörtlettim gözlerimi. Pöstletmekten çıkacak yakında.
"Anne alışverişe gidelimmi benim yazlık pek bir şeyim yok" deyip şirince sırıttım.
Ne kadar şirin olduğu tartışılır tabiki.
Mesela ben shrek e benzediğimi düşünüyorum sırıtınca.
Jxbxjxbxkxbdkxn.
"Kızım benim bugün çok işim var abilerinle gitsen olurmu?"
NE!?
ABIMLERLE?
YOK HAYATTA GITMEM.
ASLA!
"Tamam biz götürür anne" deyip sırıttı emre.
Şurdan üstüne uçarak atlasam kim ne diyebilir?
Bence hiçbişey.
Ama yapamayacağım çünkü o da bana atlar o potansiyeli görüyorum onda.
Olduğum yerde homurdandım.
"Tamam, ama aldığım şeylere karışmayacaksınız" dedim tek kaşımı kaldırarak.
Artık kaldırabiliyordum.
Bir anda nasıl oldu gram fikrim yok.
Vahiy indi heralde.
"Hıhı tamam" diye lafı geçiştirdi burak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÜVEY MİYİM?
Ficção Adolescente17 yaşıma geldiğimde hayatımda asla olmaz diyeceğim şeyler ile karşı karşıyaydım şuan. Birileri aniden evimizin kapısını çalıp hastanede çocukların karıştığını aslında benim onların kızı olduğumu söylüyorlardı. Peki bu gerçekmiydi? 17 yıl boyunca...
