28.Bölüm

22.7K 1.2K 405
                                    

Aşağıdan gelen bağırış sesleri ile güne mükemmel (!) Başladım.

Yanımda uyuyan bahara dürttüm hemen.

Banane ben uyumayacaksam o da uyumayacak.

Nxbxnxbxkx

Çok şerefsizim ya.

"Noldu be" dedi gözbandını tek gözünden yukarı kaldırarak.

"Aşağıdan bağırış sesleri geliyor kalk bakalım"

"Oha exşın bayılırım hadi inelim" deyip yatakta bir anda doğrulunca kahkaha attım.

Elinde tutup aşağı indiğimde kaşlarımı çattım.

Ne oluyor amk? Baharda kaşlarını çatmış bakarken burak abim bizi görüp telaşla yanımıza geldi.

"Noldu abi?" Dedim merakla.

Sustu.

Niye sustu?

"Konuşsana burak" dedi bahar sert sesi ile.

Bu minnoşdan nasıl öyle bir ses çıkar?

Bunu sonra düşüncem.

Salona baktığımda eslem yenge koltukta ağlıyordu. Annemlerde kolonya ile bileklerini ovuyorlardı.

Herkes burdaydı.

Bir kişi hariç

Ayaz.

"Ayaz nerde abi?" Dedim merakla.

"Siz odanıza geçin biz sonra konuşalım abicim, bahar sende çık konuşuruz sonra" dediğinde sinirli gözlerle ona baktım.

"Derhal bana burda ne olduğunu diyorsun!" Diye hafif sinirle bağırdım.

"Tamam.. Ayaz..  kaçırılmış. Yatağına da bir not bırakmışlar."

Dediğinde gözlerim doldu. Bahar bana destek verilmesine sarılırken bende ona sarıldım.

"Not nerde?" Dediğimde cebinden kağıdı çıkarıp bana uzattı.

Baharla ikimiz okurken birbirimize baktık dolu gözlerle.

Onunda gözleri dolmuştu.

Not'ta;

Ben size bir şans tanıdım. Siz benim kızımı vermediniz. Berdel olacak dedim. Yok dediniz. Kızınız bana silah çekti. Bunun karşılıksız kalacağını mı düşündünüz gerçekten? Canınızı yakmaktan geri durmam bilesiniz.

****************** adresindeyim. Polis çağıracak olursanız veya haber verirseniz bu küçük çocuğu öldürmekten gram çekinmem bilesiniz. Saat akşam 20:00 da. Kızı verin oğlunuzu alın. Bahar umrumda bile değil bilesiniz. Zaten işe yaramaz bir kızdı. Ama o kızı ben istersem alırım. Ve alacağımda. Dediğim adrese gelin. Kızı alın oğlanı vereyim.

~kalender.

Okuduklarım ile gözümden yaşlar akmaya başlamıştı bile..

Baharda ağlıyordu. Biliyorum kendini suçluyordu. Ama onun suçu yoktu.

"Ağlama" dedim sarılarak.

"Sende ağlıyorsun" dedi yüzüme bakarak.

"Abi biz odamdayız" deyip baharı odaya çekiştirdim.

ÜVEY MİYİM?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin